„Уметноста на договорите“ се соочува со глобалната реалност

„Уметноста на договорите“ започнува со исцрпен опис на една недела во животот на Доналд Трамп како економски гигант. Тој никогаш не е мирен, секогаш на телефон и постојано склучува нови договори со своите бизнис партнери.

Претседателот се надеваше дека првите 100 дена од неговиот втор мандат ќе донесат сличен наплив на договарање како што е опишано во неговото клучно дело „Уметноста на договорите“, се вели во анализата на Си-Ен-Ен.

Но, Трамп го смекна својот тон во трговската војна со Кина; попушти во однос на реципрочни тарифи за други нации; и брзо губи трпение во однос на војната во Украина, која ја предвидуваше како завршена за 24 часа. Договорите стануваат сè помалку достижни кога не се во прашање облакодери и казина, туку целосни економии, кредибилитет на моќни странски лидери и национален суверенитет.

Трамп верува дека секој политички проблем е или победа, или пораз, и ова го диктира неговиот повраток во Белата куќа – што доведе до некои номинални успеси. На пример, тој успеа да ја искористи својата значителна извршна власт како притисок врз противниците. Со заканата да ги отстрани безбедносните дозволи, доби попусти од некои врвни адвокатски канцеларии. Со користење на милијарди долари државни средства, ја демонстрираше својата моќ врз неколку универзитети. Сето ова е етички и конституционално спорно, но се работи за постигнување „победи“.

Неговите бизнис пријатели ја разбрале играта. Претседателот понуди откажување од 145% тарифи на кинески телефони по „повик“ со извршниот директор на Apple, Тим Кук.

Кина и Украина се противат на Трамповиот притисок

Досега, бескрајната низа на трговски договори што беа предвидени по паузирањето на многу тарифи не се оствари. Кина одбива да се подложи на притисок.

И покрај растечката бес на претседателот, украинскиот претседател Володимир Зеленски засега одбива да прифати тешки американски услови за завршување на војната започната од рускиот претседател Владимир Путин – кој не добива таков притисок.

Ако Трамп успее да извлече праведен мировен договор за Украина, тој може да спаси десетици илјади животи и да го заврши трогодишниот конфликт. Ако успее да го балансира трговскиот однос со Кина, ќе се направи значителен чекор кон исправување на економските неправди во индустријализираните региони кои беа уништени од глобализацијата.

Но, овие иницијативи не се завршени и ги тестираат основните митови за Трамп како договарач кои се клучни за неговиот политички апел.

Трамп го повлекува својот став во трговската војна со Кина

Претседателот на Кина, Си Џинпинг, не прави дипломатија преку телефон. Пекинг претпочита формални преговори на пониско ниво пред да се сретнат претседателите.

Кина се одбива да попушти пред САД, а за Белата куќа, која изгледа дека нема доволно стручност за Кина, ова беше изненадување.

Но, дури и со сите докази за тешкиот став на Кина, Трамп се уште е убеден дека неговата „голема врска“ со Си ќе донесе брзо решение.

Украина се спротивставува на американскиот притисок

Трамп, исто така, не успева да наметне свој став и во Украина. Слично како и со Кина, некои негови пристапи изгледаат како да не ја разбираат политичката динамика што влијае врз странските лидери. Зеленски се спротивстави на предлогот на САД да ја признаат руска суверенитет на Крим, што е политички невозможно за него.

Трамп изгледа убеден дека Путин е подготвен за договор, иако нема докази дека тој ќе попушти во своите цели за уништување на украинската независност.

Како што пишува Трамп на почетокот на „Уметноста на договорите“: „Додека други луѓе сликаат убаво или пишуваат поезија, договорите се мојата уметност.“

Светот се прашува дали тој ја изгубил својата магија.