Откако минатата година победи во патописната емисија „Race Across the World“ заедно со својот најдобар пријател, млад човек на име Алфи Вотс (22) решил дека неговата животна мисија е да ја посети секоја земја на светот. До сега посетил 77 од вкупно 195 земји, а еве што вели кои вреди да се посетат, а кои не.
Вотс вели дека Јордан и Малезија се неговите омилени земји кои ги посетил.
Јордан и Малезија на врвот на листата
„Ја одведов баба ми во Петра бидејќи секогаш сакала да го види тоа место, па патувањето беше навистина убаво и со позитивна атмосфера. Луѓето во Јордан се исклучително пријателски настроени“, вели Алфи и додава:
„Малезија ми е омилена затоа што е како евтин рај.“
Петра е напуштен град на подрачјето на денешен Јордан, а во минатото била главен град на Набатејците. Познат е по хеленистичките градби врежани во карпи, како и по системот за водоснабдување, кој во Западот е откриен дури во 1812 година. Во 1985 година Петра е внесена на списокот на УНЕСКО како „едно од највредните културни добра на човештвото“ во Азија и Океанија.
Денес Петра се смета за една од најголемите знаменитости на Блискиот Исток и најголема туристичка атракција во Јордан. Во 2007 година била избрана и за едно од „новите седум светски чуда“.
Ова не смее да се пропушти
Едно место особено му останало во сеќавање: „Моето омилено место на светот мора да биде Ангелските водопади во Венецуела. Тоа е највисокиот водопад во светот, но целосно е изолирано и тешко достапно.“
Ангелските водопади се највисоки во светот, со висина од 979 метри, и паѓаат во понор длабок 807 метри. Се наоѓаат на планината Ауиан-тепуи, во националниот парк Канаима во Венецуела.
Камбоџа го разочарала, а во Сиднеј никогаш нема да се врати
Кога станува збор за помалку позитивни искуства, Вотс не крие дека Камбоџа го разочарала.
„Просто не е за мене. Луѓето не ми делуваа особено пријателски, а бидејќи Камбоџа се наоѓа во Југоисточна Азија, опкружена со Тајланд и Малезија кои се неверојатни, тоа едноставно не беше ни приближно на нивото што го очекував. Но, многу луѓе не се согласуваат со мене и ја обожаваат Камбоџа, па мислам дека сум објективно во право.“
Уште една популарна дестинација која не го импресионирала е Сиднеј, Австралија.
„Да, изгледа убаво, но е многу скапо и едноставно не ја почувствував целата приказна околу тоа. Навистина се радував, но се покажа дека е малку просечно. Сè изгледаше како да се претерало, а целата таа хипстерска турнеја беше премногу за мене. Треба да се вратам и да ја истражам останатата Австралија, бидејќи Сиднеј е единственото место каде сум бил.“
Најпотценета дестинација: крајниот север на Норвешка
Тој ја истакнува крајната северна Норвешка како најпотценета дестинација:
„Се потценува целосно, а луѓето често ја избегнуваат, веројатно поради 20 часа дневна светлина летото и 20 часа темнина зимата. Но таму постои сосема друг свет. Просто е импресивно.“
Земја што го изненадила: Кигали, Руанда
Наспроти тоа, најголемо изненадување доживеал во Кигали, главниот град на Руанда.
„Тоа е како да сте во Лондон,“ коментира со изненадување. „Тоа воопшто не е онака како што го замислувате Африка. Кога мислите на Африка, мислите на хаос – нема возен ред на автобуси и слично – но во Кигали сè е поинаку. Организирале јавен превоз, имаат небодери. Трговските центри се развиени повеќе од нашите! Кигали беше луд.“
Кигали е познат по својата неверојатна чистота. Секоја последна сабота во месецот граѓаните учествуваат во задолжителен ден на чистење наречен Умунгада, кога цел град се чисти и уредува заедно. Овој обичај е регулиран со закон и длабоко е вкоренет во општествената култура. Кигали е добро одржуван, безбеден и изненадувачки модерен град со многу небодери, трговски центри и организиран јавен превоз. Често се споредува со европските метрополи, што е особено изненадувачки за патниците кои имаат стереотипна слика за африканските градови.
Руанда беше една од првите земји во светот која целосно забрани увоз, производство, продажба и употреба на пластични кеси уште во 2008 година. При влез во земјата, туристите мораат да пријават пластични предмети и да ги остават на граница.
Кигали има многу ниска стапка на криминал во споредба со други африкански (па дури и светски) градови. Пешаците често се чувствуваат безбедно и денеска и ноќе, а присуството на полицијата на улиците е константно, но ненаметливо.