Недостигот на работна сила во Грција, кој се проценува на околу 200.000 слободни работни места, има значително влијание врз одредени сектори, но и наметнува висока цена на грчката економија во целина, факт што институционалните тела и претприемачите го нагласуваат во секоја прилика.
Според податоците на ЕЛСТАТ и Евростат за третиот квартал од 2024 година, слободните работни позиции во секундарниот и терцијарниот сектор во Грција изнесуваат 48.813. Најголеми празнини се забележани во образованието (11.642 отворени работни места), трговијата (8.447), јавната администрација и одбраната (6.903) и угостителството и сместувањето (6.345).
Дополнително на овие, има околу 120.000 слободни позиции во примарниот сектор (земјоделство, сточарство, рибарство итн.), со што вкупниот број – врз основа на горенаведените бројки – е скоро 170.000.
Прашањето е колкава е финансиската цена на овие слободни работни позиции за грчката економија.
Како што нагласува Јоргос Кутруманис, поранешниот министер за труд и социјала, реалниот трошок за секое непополнето работно место се проценува на 7.500 евра годишно за државната каса.
Приближно 5.400 евра се губат од придонеси, додека изгубениот приход од данок на доход се проценува на 800 евра годишно. Дополнително, има и загуби од индиректните даноци, пресметани на околу 1.300 евра годишно.
„Овие средства во суштина недостигаат на ЕФКА и на економијата во целина“, вели поранешниот министер.
Податоците покажуваат дека одредени сектори се соочуваат со посебни предизвици при пополнувањето на работните позиции, при што примарниот сектор се бори да најде работни раце.
Кутруманис ја истакнува сериозноста на состојбата во примарниот сектор, нагласувајќи дека не постои развоен модел за руралните средини. „Грчкото земјоделство се карактеризира со мали парцели, што резултира со високи трошоци, ниско производство и следствено мали приходи“, додава тој.
Дел од испразнетите работни позиции во примарниот сектор се пополнуваат со сезонски работници од трети земји кои пристигнуваат во Грција врз основа на билатерални договори потпишани со нивните влади, вклучително и работници од Албанија, Пакистан, Египет и Бангладеш. Сепак, стапката на покриеност не е особено висока, при што приближно една од три позиции останува непополнета.
Главниот економист на Алфа банка тврди дека неодамнешното искуство ја нагласува критичната потреба да се реши недостигот на работна сила во одредени сектори, како што се примарниот сектор и туризмот. Тој ја нагласува важноста од проширување на напорите за пополнување на испразнетите позиции, особено во периодите на шпиц, со искористување и на сезонските работници и со интегрирање на мигрантите кои веќе се во земјата на формалниот пазар на трудот.