Теологот Вукашин Милиќевиќ денеска изјави дека патријархот Порфириј бил во Москва како емисар на режимот кој води отворена војна против српската младина и српската иднина.
Милиќевиќ во интервју за агенцијата Бета, што го пренесува Нова.рс, изјави дека целиот настап на патријархот Порфириј во Москва е навреда не само за верниците на СПЦ, туку и за, како што рече, секој граѓанин на Србија и секој што чувствува дека е припадник на српскиот народ.
Коментирајќи го воздржаноста на рускиот претседател Владимир Путин кон тврдењето на патријархот Порфириј дека во Србија е во тек „обоена револуција“, Милиќевиќ рече дека Путин е секогаш резервиран, опкружен со ѕидови на тишина и на далечина, „што ефективно го зголемува впечатокот за доминација“.
„Целиот настап на српската црковна делегација ми се чинеше како непростливо провинциска манифестација на автоколонијализмот. Патријархот се мачи да зборува руски, иако има преведувач на масата, тој се обидува да направи клучните политички формулации да звучат токму онака како што „треба“, па оттука и „рускиот свет револуција“ и „колојализираниот свет“. важно е и што прават и кажуваат тие што ги застапуваат руските интереси во Србија“, вели теологот.
„Ако тие се она што Русија го сака за Србија, не ни требаат непријатели, покрај таквите „пријатели“ и „браќа“. Покрај тоа, неодамна го прочитавме скандалозниот „наод“ на Руската Федерална служба за безбедност (ФСБ), кој говори сам за себе и не заслужува никаков коментар“, рече тој.
Теологот Вукашин Милиќевиќ денеска изјави дека патријархот Порфириј бил во Москва како емисар на режимот кој води отворена војна против српската младина и српската иднина.
Милиќевиќ во интервју за агенцијата Бета изјави дека целиот настап на патријархот Порфириј во Москва е навреда не само за верниците на СПЦ, туку и за, како што рече, секој граѓанин на Србија и секој што чувствува дека е припадник на српскиот народ.
Коментирајќи го воздржаноста на рускиот претседател Владимир Путин кон тврдењето на патријархот Порфириј дека во Србија е во тек „обоена револуција“, Милиќевиќ рече дека Путин е секогаш резервиран, опкружен со ѕидови на тишина и на далечина, „што ефективно го зголемува впечатокот за доминација“.
„Целиот настап на српската црковна делегација ми се чинеше како непростливо провинциска манифестација на автоколонијализмот. Патријархот се мачи да зборува руски, иако има преведувач на масата, тој се обидува да направи клучните политички формулации да звучат токму онака како што „треба“, па оттука и „рускиот свет револуција“ и „колојализираниот свет“. важно е и што прават и кажуваат тие што ги застапуваат руските интереси во Србија“, вели теологот.
„Ако тие се она што Русија го сака за Србија, не ни требаат непријатели, покрај таквите „пријатели“ и „браќа“. Покрај тоа, неодамна го прочитавме скандалозниот „наод“ на Руската Федерална служба за безбедност (ФСБ), кој говори сам за себе и не заслужува никаков коментар“, рече тој.
„Не, тоа е очигледно, а тоа е уште една работа за која можеме да им се заблагодариме на студентите и нивното движење. Тие покажаа дека СПЦ има повеќе да понуди и каже од корумпираната едноумност на таканареченото црковно раководство“, оцени тој.
На прашањето какви може да бидат последиците и реакциите во СПЦ на тврдењата на патријархот дека во Србија е во тек „обоена револуција“, Милиќевиќ рече дека ослободителните процеси започнале и во Српската православна црква.
„Раководството на црквата, исто како што прави режимот, ќе продолжи да врши притисок врз секој што не размислува „на линија“, некаква комисија ќе ја испитува работата на „непослушните“ владици, но мислам дека и во СПЦ, и покрај тоа што сè уште не е доволно видливо во јавноста, процесите на ослободување, да не речам „пумпање“, започнаа, за кои оценува тој не е погрешен.
Коментирајќи ја поддршката на СПЦ на Српската листа на Косово, истакнувајќи дека оваа политичка групација и ги предала сите елементи на српската државност на Приштина по налог од Белград и дека нивните пратеници се обврзале дека ќе ја заштитат независноста на Косово, Миличевиќ рече дека нема поголеми предавници и непријатели на српските национални интереси од српските националисти.
„Или, како што некој соодветно прецизираше неодамна, српските ‘клептонационалисти’. Косово и Метохија и сè што е поврзано со него во таа смисла има многу поголемо значење од симболичното“, заклучува Вукашин Милиќевиќ.