Skip to content
Во обид да се стави крај на децениските судири, Демократска Република Конго и Руанда потпишаа долгоочекуван мировен договор во Вашингтон. Договорот, потпишан од министрите за надворешни работи на двете земји во Стејт департментот на САД, е поздравен како историски момент, и покрај недостатокот на конкретни детали и длабоки сомнежи за неговата ефикасност.
Целта на договорот е разоружување, демобилизација и потенцијална интеграција на вооружените групи во источен ДР Конго, регион кој е богат со минерали, но длабоко разурнат од насилство и страдање.
Шанса за стабилност и економски интерес
Американскиот претседател Доналд Трамп го поздрави договорот како „голем ден за Африка и за светот“, алудирајќи на неговото геополитичко и економско значење, особено за САД, кои добиваат можност за пристап до критични минерали како колтан, неопходни за технолошката индустрија.
Канцеларијата на претседателот на ДР Конго, Феликс Чисекеди, го нарече договорот „најважниот дипломатски успех во последните 30 години“, иако остануваат големи предизвици, особено околу присуството на руандски војници во источен Конго.
Повлекување или „раздвојување“?
Критична точка останува инсистирањето на Конго за итно повлекување на околу 7.000 руандски војници од нивна територија. Иако во соопштението од Киншаса се наведува дека договорот предвидува повлекување, Руанда одбива да ја употреби таа формулација, преферирајќи го терминот „раздвојување“, што според нив е „поопфатен“.
Министерот за надворешни работи на Руанда, Оливие Ндухунгирехе, јавно се пожали на протекувањето на делови од договорот и тврдеше дека формулациите како „руандски трупи“ и „повлекување“ не се вклучени во текстот.
Прашања без одговор
И покрај помпезната церемонија на потпишување, неколку суштински прашања остануваат неодговорени:
- Дали бунтовниците од М23 ќе се повлечат од освоените територии?
- Дали Руанда ќе го признае своето воено присуство и ќе го повлече?
- Дали договорот предвидува вистинско враќање на бегалците и раселените?
- Кој ќе ги разоружа вооружените групи како FDLR, со оглед на неуспесите во минатото?
- Дали ќе се овозможи хуманитарен пристап до критичните региони?
Историски гледано, претходни договори – како оној што во 2009 ја создаде М23 – не доведоа до траен мир. Поради тоа, скептицизмот е присутен кај многу набљудувачи, вклучувајќи ги и поранешните медијатори од Ангола, кои се повлекоа по неуспехот да се постигне конкретен напредок.
