Земјата била смртоносно жешка 5 милиони години: Откритие објаснува зошто

Истражувањето објавено во Nature Communications го разоткрива мистериозниот феномен на глобалното затоплување што следувало по Големото Истребување пред 252 милиони години, за време на крајот на пермскиот геолошки период. Масовното истребување, во кое изумреле околу 90% од сите живи организми, оставило планетата во екстремно високи температури, кои продолжиле да траат уште 5 милиони години по тој катастрофален настан.

Сега, благодарение на деталното истражување на фосили и климата, научниците откриле што ја предизвикало оваа долготрајна топлина. Студијата, водена од истражувачи од Универзитетот во Лидс и Кинескиот универзитет за геонауки, покажала дека одговорот лежи во колапсот на тропските дождовни шуми, кои во тоа време биле клучен климатски амортизер за Земјата.

Причината: Вулкански активности и умирање на тропските шуми

Големото истребување беше предизвикано од вулканската активност во областа позната како Сибирски Стапици, која ослободила огромни количества стакленички гасови (на пр. CO₂) во атмосферата, што предизвикало глобално затоплување. Загубата на растителноста, а особено исчезнувањето на тропските дождовни шуми, го нарушила природниот циклус на јаглерод, кој одговорен за регулирање на климатските услови на Земјата.

Научниците откриле дека без шумите, кои играат клучна улога во апсорбирањето на јаглерод и неутрализирањето на CO₂, атмосферата била оставена со ненормално високи нивоа на јаглерод, што продолжило да ја загрева планетата за милиони години.

Истражувањето

Истражувачите анализирале фосили и карпести формации од различни делови на планетата за да изработат мапи кои ги прикажуваат растенијата и дрвјата што растеле пред, за време и по Големото Истребување. Овие податоци им овозможиле да утврдат како исчезнувањето на тропските шуми ја променило способноста на Земјата да складира јаглерод и да го регулира своето клима.

Бенџамин Милс, еден од водечките автори на студијата, објасни дека ова е уникатно истражување затоа што претставува прв обид за мапирање на растителните покривки пред и по таква катастрофа. Резултатите откриле дека промената на растителноста довела до промени во циклусите на јаглерод и кислород, создавајќи „постојан амбиент на високи температури“.

Заклучоците и поврзаноста со денешната климатска криза

Мајкл Бентон, професор по палеонтологија на Универзитетот во Бристол, кој не бил директно вклучен во ова истражување, напомена дека отсуството на шуми значително го нарушува нормалниот циклус на јаглерод и кислород, оставувајќи високи нивоа на CO₂ во атмосферата.

Заклучок: Истражувањето ги истакнува потенцијалните ризици за современата планета, при што изгледа дека губењето на тропските дождовни шуми поради климатската криза може да има долгорочни и можеби неповратни ефекти. Особено, ако продолжиме со сè поголемиот зафат со фосилни горива, Земјата може да стигне до точка на пресврт, по која дури и ако успееме да ја стопираме емисијата на стакленички гасови, глобалното затоплување може да продолжи да се забрзува.

Порака за иднината

„Оваа студија е предупредување,“ велат авторите, кои потенцираат дека не постои време за губење во напорите да се заштитат тропските дождовни шуми и да се намалат емисиите на CO₂, бидејќи на планетата се приближуваме кон пресвртната точка каде што природата може да стане неможен за опоравување од овие брзи промени.

Заклучок: Ако продолжиме со сегашната стапка на загревање, нашата планета може да го повтори патот на Големото Истребување, а ефектите ќе бидат катастрофални за сите живи организми, вклучувајќи ја и човечката цивилизација.