Белгиското чоколадо доби статус на културно богатство во еден град: Што значи ова за економијата на земјата?

И покрај успехот, секторот се соочува со зголемени финансиски притисоци поради зголемувањето на цените на суровините и трошоците за производство.

Брисел стана првиот регион во Белгија што официјално го призна белгиското чоколадо како нематеријално културно наследство. Професионалците од индустријата се надеваат дека овој потег ќе ги инспирира и другите регионални влади да го сторат истото.

Во вторник, по повод овој настан се одржа во Галерија Сен-Ибер, каде што пралината е измислена во 1912 година од Жан Нојхаус помладиот. Официјалното признание е резултат на предлог поднесен од непрофитната организација „Го сакам белгиското чоколадо“.

„По пивото, бисквитите со спекулус и помфритот, крајно време беше да го вклучиме белгиското чоколадо на списокот на бриселското наследство“, рече државниот секретар за културно наследство на Брисел, Анс Персунс (Вуруит).

Белгија е еден од водечките светски извозници на чоколадо, веднаш зад Германија, според податоците од белгиското здружение на производители на чоколадо Choprabisco. И покрај успехот, секторот се соочува со зголемени финансиски притисоци поради зголемувањето на цените на суровините и трошоците за производство.

Одлуката на заминувачката влада во Брисел беше поздравена од чоколадарите како признание за нивната работа со децении. „Оваа чест се смета за почит не само кон основачите на Neuhaus, туку и кон целиот белгиски сектор за чоколадо, истакнувајќи ја колективната сила и разновидност што го дефинираат белгиското чоколадо на светската сцена“, изјави за The Brussels Times Барбара Билиет, директорка за маркетинг на Neuhaus.

Иако белгиското чоколадо веќе ужива висок углед во светот, континуираното признавање на неговиот квалитет може дополнително да придонесе за иднината на секторот.

„Ова признание веројатно ќе има позитивно влијание врз целиот белгиски сектор за чоколадо. Го зајакнува перцепцијата за белгиското чоколадо како премиум производ“, додаде Билиет.

Според извршниот директор на Леонидас, Филип де Селиер, токму овој квалитет го одржува секторот отпорен. Тој го гледа новото признание како признание за минатите достигнувања и надеж за иден развој, велејќи дека се надева дека ова ќе помогне да се постават темелите за иднината на белгиското чоколадо.

Иако не се очекуваат непосредни промени поради признанието што го донесе регионот на Брисел, ова е првиот чекор кон пошироко светско признавање.

„Се надеваме дека наскоро ќе бидеме признати од другите два белгиски региони – Фландрија и Валонија. После тоа, би сакале белгиското чоколадо да добие статус на светско наследство на УНЕСКО. Ова значително би придонело за нашиот углед“, додаде де Селиер.

Иако Брисел е дом на многу производители на чоколади, само 10 проценти од производителите се наоѓаат во главниот град, според податоците од белгиската статистичка служба Statbel. Околу 24 проценти се во Валонија, додека дури 66 се во Фландрија.

„Исто така, работиме со сите три регионални влади за заштита на брендот „Белгиско чоколадо“. Драго ни е што Брисел е свесен за неговото влијание. Се надевам дека ќе биде добар лидер“, рече Де Селиер.