Од Њу Џерси до Охрид: сладоледот на стапче

Еден студен мартовски ден во 1905 година, младиот Френк Епершон од Оукланд заборавил на тремот чашка сода во која стоела дрвена лажичка. Ноќта донела мраз, а утрото открило првобитен сладолед на стапче. Дваесет години подоцна тој ќе го патентира Popsicle, продаден на корпорацијата „Џоџенерал Фудс“ за, од денешна перспектива, скромни 30 000 долари. Историјата тргнала по сопствени патишта: за време на Големата депресија, Popsicle чинела само еден цент и станала симбол на мал евтин луксуз.

Патентот брзо прескокна океани. Во повоената Европа белгиските чоколатери го облекоа леденото стапче во тенок слој темно чоколадо — се роди Choc‑Ice. Италијанската компанија „Алгида“ ја додаде звучната вафла и така добивме Cornetto, а јапонските мајстори во 70‑тите го воведоа Matcha‑ice, создавајќи синтеза меѓу зелен чај и млечна кремастост.

Современо, светот годишно „топи“ над три милијарди сладоледи на стапче, со пазари што вртат повеќе од 60 милијарди долари. Се појавија вегански и протеински варијанти, но магијата остана иста: малиот леден тотем што се топи побргу од сите грижи. Ако сакате да направите домашна верзија, сè што ви треба е калап, свежо овошје и малку кокосово млеко; ставете го во замрзнувач за пет часа и добивате сопствен Popsicle — совршен друштвен медиум за Инстаграм во златниот час на Охридското Езеро.

Зачлени се на нашиот е-билтен