Ле Монд: Станува бесмислено со Вучиќ да се преговара за ЕУ

По 9 месеци континуирани протести и демонстрации, српските власти сè уште не успеаја да го запрат антикорупциското студентско движење кое ја тресе оваа балканска земја од ноември 2024 година, кога се урна крошната на неодамна реновираната железничка станица во Нови Сад, вториот по големина град во земјата.

Ова се наведува во уредничкиот текст на авторитетното француско издание „Ле Монд“ по повод масовните протести против режимот на Александар Вучиќ во Србија.

Оваа трагедија, која одзеде животи на 16 лица, во Србија се перцепира како резултат на ендемската корупција што владее во оваа земја од 6,6 милиони жители.

На власт од 2014 година, прво како премиер, а потоа и како претседател, Александар Вучиќ никогаш не обрна сериозно внимание на барањата на студентите, кои бараат воспоставување функционален судски систем и одржување на принципите на владеењето на правото.

Вучиќ, исто така, не е подготвен да го исполни нивното барање за предвремени парламентарни избори. Откако со месеци целосно ги оцрнуваше мирните протести, на 12 август тој се впушти во вознемирувачка стратегија на страв, распоредувајќи мускулести луѓе и бандити за кои се знае дека се блиски до моќниот српски организиран криминал за да ги провоцираат демонстрантите.

Судирите меѓу владините поддржувачи и демонстрантите се интензивираа во неколку српски градови, претворајќи ги во ноќни боишта.

Полицијата сè повеќе спроведува брутални апсења, чии видеа се споделуваат на социјалните мрежи, со јасна цел да го заплашат јавното мислење, додека властите ја обвинуваат опозицијата дека сака да ја „уништи Србија“ и да ја турне земјата во „граѓанска војна“.

Оваа стратегија потсетува на интервенцијата на власта во Киев за време на револуцијата на Мајдан од 2013-2014 година, кога тогашната владејачка партија користеше групи хулигани и полицајци во цивил за да сеат насилство меѓу мирните собири.

Самиот Вучиќ го поттикнува хаосот што го осудува и очигледно се надева дека ова насилство ќе ги дискредитира српските студенти, особено во очите на Европската унија (ЕУ) и нејзините лидери.

За да ја мобилизира силната проруска струја во неговата земја, тој редовно обвинува, без да даде докази, дека „странските служби организираат обоена револуција“.

Но, во реалноста, српскиот претседател отсекогаш се потпирал на пасивноста на Брисел и европските престолнини, кои се воздржуваат од критикување на неговите методи.

Претседателот Емануел Макрон, кој во 2024 година продаде 12 борбени авиони „Рафал“ на Србија, поздравувајќи го „стратешкиот пресврт“ во земја која е вооружена претежно од Русија, се воздржува од каква било критика.

Германија, која смета на Вучиќ да отвори рудник за литиум во Србија, клучен за нејзината автомобилска индустрија, но многу контроверзен во самата Србија, беше подеднакво дискретна.

Во Брисел, Европската комисија не е поагресивна. Протестното движење исто така не е без двосмисленост, а на маршевите може да се слушнат многу националистички и проруски пароли.

Ова не треба да ја спречи ЕУ да се соочи со очигледното: Продолжувањето на преговорите за пристапување со Србија под Александар Вучиќ е бесмислено.

Ова само го зајакнува убедувањето на српските противници кои веруваат дека Европа го поддржува нивниот автократ.

Зачлени се на нашиот е-билтен