Skip to content
Данските археолози открија населба од камено доба под водите на заливот Орхус во северниот дел на земјата, која е стара повеќе од 8.000 години. Била потопена од зголемувањето на нивото на морето.
Орхус е втор по големина град во Данска, чии експертски тимови работат на проекти за мапирање на делови од морското дно во Балтичкото и Северното Море веќе шест години. Целта на истражувањето е да се откријат изгубени населби од геолошката епоха на мезолитот и да се испита потопениот северен европски брег.
Кон крајот на последното ледено доба, пред околу 8.500 години, топењето на глечерите предизвикало покачување на нивото на морето за дури два метра на век. Ова го промени животот во северна Европа, бидејќи заедниците на ловци-собирачи биле принудени да се преселат во внатрешноста, а зголемувањето на нивото на водата ги потопило постојните крајбрежни населби.
Многу од нив би биле изгубени засекогаш. Данските подводни археолози пронајдоа мезолитска крајбрежна населба околу 7,6 метри под површината на заливот Архус. Нуркачите ископаа површина од околу 37 квадратни метри во мала област (населба) лоцирана во близина на брегот.
Ископувањата и истражувањата во Данска ги води Питер Мо Аструп, подводен археолог, со тим од Музејот Моесгард во Хајберг.
Досега, нуркачите открија животински коски, камени алатки, врвови од стрели, заб од печат и мали парчиња обработено дрво, што им дава на археолозите слика за тоа каков бил животот на брегот пред илјадници години.
Реконструкција на потопената крајбрежна линија
За да реконструираат слика за брзото зголемување на нивото на морето, данските истражувачи користат дендрохронологија, која ги проучува древните старости на дрвјата. Локалитетот содржи многу потонати трупци од дрвја зачувани во кал и седименти, што овозможува прецизно датирање. Податоците би можеле да откријат кога крајбрежните дрвја се потопени.
„Сè што откривме укажува на временска капсула. Кога нивото на морето се искачи, во средина каде што нема кислород, природата зачува сè и сè изгледа како времето да застанало тогаш“, истакна Питер Мо Аструп, подводен археолог.
Понатамошните ископувања продолжуваат на две локации во Орскиот Залив, кој нема голема длабочина, како и покрај брегот на Германија.
Покачувањето на нивото на морето потопи огромна копнена површина позната како Догерланд. Ја поврзуваше Британија со континентална Европа, а сега се наоѓа под јужниот дел на Северното Море.
Овие истражувања би можеле да обезбедат повеќе информации за животот на популациите во каменото доба и влијанието на природата што целосно го промени пејзажот пред повеќе од 8.000 години.