Skip to content
Краток и збунувачки миг пред камерите во Брисел ја претвори протоколарната средба во приказна за политички сигнал: на снимка што се рашири на социјалните мрежи се гледа како претседателката на Европскиот парламент Роберта Мецола изненадено ѝ упатува добредојде на српската собраниска спикерка Ана Брнабиќ со реченицата „Извинете, не знаев дека сте тука“. Клипот стана вирален, а регионалните медиуми го толкуваа како незгодна оптика за Белград во недела кога односите со европските институции се напнати.
Средбата навистина се одржа, но без класичниот публицитет: на официјалниот сајт на претседателката не се појави најава или соопштение, иако институционален траг постои — мултимедискиот портал на Европскиот парламент објави фотосет со јасен метаподаток за датумот 12 септември и формулацијата „Roberta Metsola meets Ana Brnabić“. Оваа дисонанца меѓу „тиха“ комуникација и службен запис отвора прашања за тоа дали средбата била вметната ад-хок во агендата и зошто кабинетот избрал минимална медиумска експонираност.
Контекстот не ѝ помага на Брнабиќ: Европскиот политички центар (EPC) во последен момент откажа панел на кој таа требаше да учествува, потег што дојде по европарламентарна дебата критична кон полициското постапување во Србија и најави од семејството на Европската народна партија дека ќе го преиспита односот со владејачката Српска напредна партија. Откажувањето мотивираше алтернативен брифинг во српската Мисија при ЕУ, што уште повеќе го смени фокусот од пораки за „европски пат“ кон одбрана од критики.
Белград, за возврат, се обиде да ја спакува посетата како дипломатски успех. Српското собрание и провладините агенции пласираа пораки дека разговорот бил „исклучително добар и отворен“ и дека се разговарало за европската интеграција, додека во исто време дел од белградските медиуми известуваа дека Брнабиќ во Брисел ги „бранила“ ставовите на претседателот Вучиќ и ја префрлала вината за политичката криза врз опозицијата, студентите и медиумите. Две верзии на истата тура: една фотогенична и институционална, друга конфронтативна и внатрешнополитички обоена.
Проблемот не е само во етикетата. По називките на Вучиќ кон дел од европратениците и уличните тензии во Нови Сад, врската Белград–Брисел е оптоварена со недоверба. Секој сигнал — па и кусата реплика пред камерите „не знаев дека сте тука“ — се чита како барометар за политичката температура. Во таа рамка, ненјавената или доцно документирана средба станува повеќе од протокол: станува тест за тоа колку е отворен каналот на комуникација и колку Србија е подготвена да прифати дека европските правила на игра важат и кога не одговараат на домашниот наратив.
Од страната на европските институции, внимателната медиумска „ниска светлина“ околу средбата испраќа двојна порака: вратата за дијалог е отворена, но политичкиот капитал за громогласни фотографии и соопштенија е ограничен сè додека на терен не се види напредок во владеењето на правото, медиумските слободи и односот кон опозицијата. Од страната на Белград, инсистирањето дека разговорите биле „одлични“ може да ја смири базата, но не ја решава суштината: кога ќе дојде денот на конкретни одлуки — санкции, усогласувања, отворени поглавја — оптиката повеќе не помага.
На крај, кадарот од Брисел ќе остане како мала лекција по политичка комуникација. Во време кога ЕУ бара конзистентност, а Србија жонглира меѓу домашна мобилизација и европски амбиции, неочекуваното „извинете“ пред камерите зборува гласно: довербата не се протоколира, туку се заработува — и секоја минута на агендата вреди колку и секоја изговорена фраза.
— Lejdi Azra (@LAzra2037) September 12, 2025
