Германскиот јавен сервис ZDF оцени дека Србија влегува во „врела есен“, со засилени напнатости околу студентските протести и отворени напади на власта врз медиумите, особено врз телевизијата Н1. Поводот е годишнината од падот на надстрешницата на железничката станица во Нови Сад, случка што ја претвори инфраструктурната безбедност во политичко прашање, а протести во трајна сцена на улиците. Во прилогот ZDF наведува дека претседателот Александар Вучиќ сè поостро ги напаѓа учесниците, ги етикетира како „убијци“ и „терористи“, додека паралелно се зголемуваат притисоците кон Н1, за која германскиот сервис вели дека е „последната поголема ТВ-станица што му одолева“ на режимот.
Во фокусот е и трагедијата во Нови Сад. Мајката на загинатиот студент Стефан Хрка за ZDF сведочи дека „детето ќе беше живо“ доколку работите биле изведени како што треба. Нејзиниот адвокат, Иван Ниниќ, тврди дека случајот е „врв на ледениот брег“ и дека од големите проекти се извлекуваат пари за партиски цели и „лагоден живот“ на врвот на власта. ZDF сумира дека правдата се движи бавно, додека атмосферата се загрева пред 1 ноември, датумот кој активистите го најавуваат како нов протестен врв.
Прилогот оди чекор понатаму и ја опишува Србија како „дисфункционална демократија“ во која Вучиќ воспоставил широк опфат на моќта — од безбедносните служби до медиумските куќи и економските текови. Притоа, официјален Белград одржува курс близок до Москва, и покрај формалната кандидатура за членство во ЕУ. ZDF потсетува на воените паради и на линијата на надворешна политика спротивна на европската безбедносна рамка, во време кога Брисел јавно знае да упати и пофалби за „реформи во владеењето на правото“ — дисонантна слика која, според критичарите, овозможува продолжување на „двоструката игра“.
За Н1, кампањата на стигматизација е прашање на безбедност: програмскиот директор Игор Божиќ во разговор за германската телевизија описно наведува јавни повици за насилство, закани и споредби со нападот врз редакцијата на „Шарли ебдо“, додека ZDF забележува дека властите де факто ја минимизираат слободата на медиумите. Паралелно, студентското движење гледа во годишнината на несреќата симболичен момент за „комеморативен, но и политички“ одговор кон она што го смета за системско искривување: корупција, непотизам и неказнивост.