Франција влезе во нова фаза на институционална криза: премиерот Себастијан Лекорњу поднесе оставка на 6 октомври 2025, само неколку часа по објавувањето на составот на својот кабинет и помалку од еден месец по именувањето. Оставката уследи по заканите за недоверба и отфрлањето на неговата влада од левицата и крајната десница, но и од дел од центарот, што го направи управувањето фактички невозможно.
Лекорњу – четврти премиер за една година – се обиде да навести поинаков стил (без користење на членот 49.3 за заобиколување на парламентот), но наидe на блокада уште пред првата целосна седница на владата. Неговиот мандат стана најкраткиот во модерната француска историја, што ја нагласува политичката нестабилност по серијата претходни падови на кабинети.
Кризата ја продлабочува и фактот дека новоименуваните министри веднаш преминаа во „техничка“ улога, додека претседателот Емануел Макрон мора да одлучи меѓу нови предвремени избори или обид за ново парламентарно мнозинство во длабоко поделено Национално собрание. Финансискиот притисок расте – буџетската постапка е пред врата, а пазарите реагираа негативно.
Историскиот преседан – оставка за помалку од 24 часа по објавувањето на владата – ја сумира суштината на проблемот: поделен парламент без стабилна коалиција и ниска подготвеност за компромис. Опозицијата бара распуштање на Собранието, а дел од јавноста очекува „уредна“ транзиција за да се избегне дополнителна економска и институционална штета. Како и претходно, политичката тежина сега се префрла кон Елисејската палата и нејзината способност да изнајде аритметика и архитетктура на ново мнозинство.