Марџори Тејлор Грин, една од најпознатите фигури на трампизмот и симбол на радикалната десница во САД, објави дека ќе поднесе оставка од Конгресот на 5 јануари 2026 година. Пратеничката од Џорџија, која години наназад беше меѓу најлојалните „Мага“ гласови, заминува по жесток и јавно воден конфликт со Доналд Трамп – токму човекот на чиј бран влезе во политиката.
Во 10-минутно видео обраќање, Грин рече дека „секогаш била омразена во Вашингтон“ и дека „никогаш не припаѓала таму“, најавувајќи дека се враќа кај „луѓето кои ги сака“ во Џорџија и почнува „нов пат“. Таа јасно стави до знаење дека последниот ден во Конгресот ќе ѝ биде 5 јануари 2026 година и дека не планира веднаш да се кандидира ниту за Сенат, ниту за гувернер.
Оставката доаѓа по месеци ескалација со Трамп, која кулминираше со таканаречените „Епштајн досиеја“. Грин ѝ се приклучи на двопартиската иницијатива за принудување на Министерството за правда да ги објави сите досиеја поврзани со Џефри Епштајн. Трамп – во својата втора претседателска администрација – жестоко се спротивстави, а негови соработници ги предупредуваа републиканците дека поддршката на оваа иницијатива ќе биде „многу непријателски чин“ кон Белата куќа.
Грин не попушти. Јавно твитна дека „мора да се открие целата мрежа на силување и педофилија“ поврзана со Епштајн и дека досиејата треба да се објават „по секоја цена“. Неколку недели подоцна, Трамп јавно ја нападна, ѝ го одзеде претходното поддржано одобрение и почна да ја нарекува „предавник“ и „крајно отидена налево“. На „Трут соушл“ саркастично ја прекрсти во „Marjorie ‘Traitor’ Greene“, тврдејќи дека нејзината популарност паѓа и дека се плаши од противкандидат поддржан од него.
Во својата оставка, Грин возврати дека не добила „минимум почит“ за долгогодишната лојалност и дека не сака нејзиниот округ да минува низ „отровна, омразена предизборна војна“, доколку Трамп турка свој човек против неа. Таа зборуваше и за разочараност од републиканското раководство во Конгресот, кое, според неа, систематски ги игнорирало нејзините законодавни иницијативи и ја користело само за телевизиски спектакли.
Заминувањето на Грин е удар не само за трампистичкото јадро, туку и за тенката републиканска мнозина во Претставничкиот дом. Ќе мора да се распише специјални избори во нејзиниот конгресен округ во Џорџија, а секое привремено празно место му ја отежнува работата на републиканскиот спикер во веќе длабоко поларизиран Конгрес.
Политички, случајот на Грин е и симболичко предупредување за трампизмот. Жената која влезе во Конгрес како отворена поддржувачка на QAnon и најгласна бранителка на Трамп – сега се позиционира како критичарка на неговата надворешна политика, предупредува на „опасно заткулисје“ околу Епштајн досиејата и зборува за здравствена и социјална политика која на моменти се судира со партиската линија.
Трамп, пак, ја користи нејзината оставка за да испрати сигнал до остатокот од партијата: секој што ќе отстапи од линијата на Белата куќа може да очекува јавна кампања на понижување и отворена закана со противкандидат. Но ваквиот пристап има и цена – се продлабочуваат поделбите во „Мага“ таборот, а фигури како Грин, и покрај заминувањето од Конгресот, остануваат медиумски влијателни и можат да му одземаат дел од вниманието и базата.
За американската политика, заминувањето на Марџори Тејлор Грин ќе значи крај на една од најконтроверзните кариери во поновата историја на Претставничкиот дом – и почеток на нова фаза во која конфликтите во трампистичкото јадро стануваат сè помалку скриени, а сè повеќе отворени и јавно документирани.

