Само мал дел од земјите на Европската унија се на добар пат да ги исполнат целите за рециклирање на општинскиот отпад, кои вклучуваат повторна употреба и рециклирање на амбалажен отпад како пластика, метал и хартија, се наведува во извештајот на Европскиот суд на ревизори (ECA), објавен во средата.
Најуспешни во рециклирањето се Австрија, Белгија, Чешка, Данска, Германија, Италија, Луксембург, Холандија и Словенија. Овие девет земји се очекува да ја достигнат целта од 55% рециклиран општински отпад и 65% рециклиран амбалажен отпад до 2025 година, во согласност со законодавството на ЕУ.
И покрај тоа што политиките за управување со отпад се дел од европската рамка веќе 50 години, слабата контрола и недоволната примена остануваат голем предизвик. Домаќинствата, канцелариите и трговските објекти сè уште создаваат 27% од вкупниот отпад во ЕУ, а многу земји сè уште користат депонии и согорување наместо рециклирање.
Ревизорите посочуваат дека бројни проекти за управување со отпад кои ги кофинансира ЕУ се соочиле со доцнења и надминување на трошоците. Во Грција, Полска, Португалија и Романија напредокот кон ефективно управување со отпадот е „бавно и ограничено“, делумно поради недоволно финансирање, проблеми со воведување системи за поврат на амбалажа, неефикасни такси за депонии и недоразвиени тарифи засновани на количината отпад.
Според податоците на ECA, најголем дел од општинскиот отпад во 2022 година бил составен од биоотпад и хартија/картон – заедно 55%. Пластиката учествува со 10%, а дрвото со 8%.
Проблемот со одржливоста на рециклирањето
Европските ревизори предупредуваат и на сериозни потешкотии во рециклажната индустрија во поединечни земји на ЕУ поради недостиг на пазар за рециклирани материјали, особено пластика.
„Кружната економија е клучен елемент за исполнување на целите за одржлив развој. ЕУ мора да создаде услови за одржлива и исплатлива рециклажна индустрија“, изјави Стеф Блок, член на ECA кој го водел аудитот. Тој истакна дека без силна индустрија и пазар за рециклирани материјали, европските цели се во ризик.
Рециклажните компании веќе предупредија на криза во секторот поради високите енергетски трошоци и конкуренцијата од евтини, неконтролирани увози на нова и рециклирана пластика. Европската агенција за животна средина, во претходен извештај, исто така заклучи дека пластичните синџири на вредност во моментов се „неодржливи“, создаваат отпад и загадување, и бараат целосна трансформација кон циркуларен модел.
Во Романија и Полска, операторите на постројки за третман на отпад пријавиле недостиг од рециклажни капацитети за откуп на добиените материјали. Ова доведува до ниски цени, но и до потреба рециклатите да се транспортираат на стотици километри – со зголемени трошоци и дополнителни емисии. ECA наведува примери: стакло транспортирано на 590 километри, хартија на 570 километри, а алуминиум на повеќе од 910 километри.
Недоволен надзор од Европската комисија
Ревизорите ја критикуваат и Европската комисија за недоволниот надзор – повеќе од една деценија не се спроведени теренски проверки за усогласеност. Исто така, постапките за прекршување против државите што не ги исполниле целите за 2008 година започнале многу доцна – дури во јули 2024.
Комисијата, сепак, усвои нови мерки со последното законодавство за амбалажен отпад. Системот за поврат на амбалажа ќе стане задолжителен од јануари 2029 година, а проширената одговорност на производителите е задолжителна од јануари 2025.
Во 2026 година Европската комисија ќе го претстави Законот за циркуларна економија – можност да се даде појасна поддршка и бизнис-модел за рециклажната индустрија во Европа.

