Skip to content
Иако преговорите меѓу САД и Украина беа оценети како позитивни, целата приказна воопшто не е едноставна или еднонасочна. Самиот американски претседател ја отфрли најавата за средба со својот украински колега Зеленски, наведувајќи дека планира средба со него во „пакет“ со рускиот претседател. Покрај тоа, беше споменато дека претставникот на Трамп, Стив Виткоф, ќе се сретне со рускиот претседател во Москва следната недела, а претставникот на Пентагон, Ден Дрискол, оди во Киев на разговори.
Ова може да значи дека американскиот претседател сака да се дистанцира од мировниот договор што неговиот министер за надворешни работи, Марко Рубио, го преговараше со украинската делегација во Женева.
Иако во тоа време и Рубио и украинската делегација практично ја отфрлија можноста за дискусија за европската верзија на планот за примирје, кој се базираше на оригиналниот американски, според извештаите во медиумите, јасно е дека украинската страна успешно влијаела врз американската делегација и отстранила некои од најконтроверзните точки од договорот, како што се намалувањето на воените сили или повлекувањето на украинската армија од целата област Донбас.
Трамп има поголема доверба во Виткоф отколку во Рубио
Ова значи дека американскиот претседател одлучил да го отфрли мировниот план што го преговарал неговиот шеф на дипломатијата со украинската делегација. Тоа е, американскиот претседател очигледно има поголема доверба во Виткоф отколку во Рубио кога станува збор за решавање на конфликтот меѓу Украина и Русија.
Ова може да се прочита и од фактот дека претседателот Трамп го оправда својот претставник во своите изјави откако „протече“ транскриптот од телефонскиот разговор во кој Виткоф го советува клучниот советник на Путин, Јуриј Ушаков, како да му го претстави американскиот план на рускиот претседател.
Ова не значи дека претседателот Трамп ја саботира работата на Рубио, но ја покажува поделбата во Републиканската партија. Рубио зазема избалансирана позиција, но повеќе „проукраинска“, додека Виткоф се смета за човек кој „работи за Русија“. Ова не е ништо необично, историјата на американските администрации е полна со такви примери каде одредени претседателски претставници дури биле во отворен конфликт со државниот секретар или други дипломати.
Ден Дрискол и неконвенционалните преговори
Исто така е интересно да се забележи дека Ден Дрискол, откако ја започна својата дипломатска „турнеја“ во Киев, деновиве повторно се враќа таму. Дрискол не е дипломат, туку секретар на американската армија. Значи, ова е уште еден „неконвенционален“ преговарач во кого американскиот претседател верува дека ќе му помогне да постигне брзо решение.
Во овој контекст, интересен е форматот на неодамнешните преговори во Абу Даби. Освен претходно споменатиот Дрискол, односно таму се појавија и американската, руската и украинската делегација. Интересно е што украинската делегација ја предводеше началникот на Главната дирекција за разузнавање, Кирил Буданов, а руската делегација од началникот на Службата за надворешно разузнавање, Сергеј Наришкин, и началникот на руската воена разузнавачка служба, Игор Костјуков. Овој формат (воено-разузнавање) не е случаен, туку е дел од стратегијата на Вашингтон за „брзо завршување на војната“.
Воените прашања како клучни точки
Не е откритие дека клучните разлики во прифаќањето на договорот меѓу двете страни се сведуваат главно на воени прашања. Затоа, тие „чувствителни“ точки од планот полесно се дискутираат на разузнавачко ниво, каде што нема јавен притисок од медиумите или политиката. Ова овозможува комуникација без ризик од „протекување“.
Дрискол како воен експерт и разузнавачи како Украинецот Буданов или Русинот Наришкин можат да дадат јасен увид во ситуацијата на бојното поле. Тоа секако помага во преговорите за воените аспекти на планот, но ги заобиколува стандардните дипломатски процедури и следствено создава други видови тензии.
Предупредување за „неизбежен пораз“
Прво на сите, овие тензии можат да се одразат во политичката сфера бидејќи Дрискол прилично ладно и „воено“ го предупреди Киев за „неизбежен пораз“. Без да се доведува во прашање веродостојноста на податоците и методите со кои секретарот на американската армија дошол до тој заклучок, јасно е дека ова создава тензии во Украина, бидејќи како може планот да се претстави како „победнички“ ако секретарот на американската армија зборува за „неизбежен пораз“?
Како и да е, сепак има напредок во преговорите, иако има повеќе проблеми од она што американскиот претседател го сумира во „само неколку точки на несогласување“. Планот сега е навистина „жив документ“ и очигледно е дека ќе биде предмет на разни измени и обиди за измени.
