Џејк Пол, инфлуенсерот што со години ја претвора боксерската сцена во спектакл, се јави од болница по поразот со нокаут од поранешниот светски шампион во тешка категорија, Ентони Џошуа, и објави дека има двојна скршеница на вилицата. Наместо тивка порака за опоравување, Пол ја извади својата најпрепознатлива карта – провокацијата: на социјалните мрежи сподели рендгенска снимка и напиша дека е подготвен за Саул „Канело“ Алварез „за 10 дена“.
Сцената од болница – со снимка од кревет и зборување „на тешко“ поради повредата – во ист момент е и доказ за сериозноста на ударите што ги прими, и продолжение на брендот што го гради: да изгледа неуништливо, дури и кога лекарската дијагноза е јасна. Во видеото, покрај него е брат му Логан, а пораката до фановите е дека „е добро“ и дека ја цени поддршката, иако состојбата логично го става на присилен прекин од рингот.
Според информациите за мечот, Џошуа го заврши дуелот со силен десен удар во шестата рунда, по серии падови во завршницата, а Пол потоа јавно кажа дека вилицата му е скршена. Подоцна ја потврди „двојната скршеница“ и со рендгенската снимка што ја објави сам. Оваа повреда, според процените што се пренесуваат во спортските извештаи, вообичаено значи недели опоравување и ограничувања, со минимум еден подолг период без контакт-спаринг, а често и со хируршка интервенција и течна исхрана во првите денови.
Токму тука влегува и суштината на контрадикцијата што го следи Пол: боксерскиот дел од приказната сега го диктира медицината, но маркетиншкиот дел од приказната не смее да застане. Повикот кон Канело, во реални услови, е повеќе порака за контрола на наративот отколку спортска логика. Кога јавноста ќе ја види вилицата „во две точки“, најлесно е темата да се претвори во прашање: дали Пол претерал со амбицијата и со тежинската категорија, дали ваквите мечеви се „шоу“ што опасно се доближува до граница на дозволеното, и кој точно профитира од тоа што боксерски спектакли се продаваат на цена на туѓо здравје. Со една реченица за Канело, Пол се обидува да ја смени траекторијата: од „повреден и поразен“ во „дрзок и недопрлив“.
Овој настап од болница, затоа, работи на два колосека. Првиот е очигледен: повредата е сериозна, а јавната потврда од самиот боксер го прави невозможно секое релативизирање. Вториот е типичен за Пол: дури и во момент кога мора да паузира, тој „го продава“ следниот настан. И токму тоа, за дел од публиката, е најголемата причина зошто неговите мечеви остануваат на граница меѓу спорт и медиумска фабрика: во ист кадар, болница и промоција.