Skip to content
Францускиот EDF планира да изгради шест нови нуклеарни реактори од типот EPR2, со проценети трошоци од речиси 73 милијарди евра. Првиот реактор во Пенли се очекува во 2038 година, а проектот го потврдува нуклеарниот сектор како клуч за енергетска независност и еден од најниските јаглеродни отпечатоци во Европа.
Францускиот енергетски гигант EDF објави дека прелиминарната проценка на трошоците за изградба на шест нови нуклеарни реактори од типот EPR2 изнесува 72,8 милијарди евра. Се очекува реакторите да бидат пуштени во употреба од 2038 година, објавува World Nuclear News.
Бројката беше презентирана пред одборот на EDF за време на презентацијата за проценка на трошоците за проектот на локациите Пенли, Грејвилин и Бугеј. Одборот одобри 2,7 милијарди евра за продолжување на програмата до 2026 година, а проценката ќе биде разгледана во првиот квартал од 2026 година од страна на Меѓуресорската делегација за нова нуклеарна технологија, која директно му известува на францускиот претседател.
Во ноември, Франција поднесе предлог за државна помош за финансирање на проектот до Европската комисија.
Планот вклучува субвенциониран заем што покрива најмалку половина од трошоците, како и договор за разлика (CfD) за 40 години, кој гарантира фиксна цена на електричната енергија и го дели ризикот подеднакво помеѓу државата и EDF. Конечната одлука за инвестирање се очекува до крајот на 2026 година.
Нуклеарна централа во Франција
Проектот предвидува три пара реактори на постојните локации: првите два во Пенли, додека другите ќе бидат во Гравелинс и Бугеј. Иако првиот реактор првично беше планиран да започне со работа во 2035 година, целта сега е првиот да биде пуштен во употреба во 2038 година, а другите да следат во интервали од околу 18 месеци.
Трошоците за проектот се ревидирани неколку пати со текот на времето – од првичните 51,7 милијарди евра, над 67,4 милијарди во 2023 година, до сегашните 72,8 милијарди.
За споредба, изградбата на EPR реактори во Велика Британија (Хинкли Поинт Ц и Сајзвел Ц) бележи значително зголемување на трошоците, што главно се припишува на сложената административна и регулаторна рамка во Велика Британија.
Реакторот EPR2 е реактор со вода под притисок од трета генерација, развиен од EDF и Framatome, и е оптимизирана верзија на постојниот EPR модел. Целта е да се намалат трошоците за изградба, користејќи го искуството од претходните проекти и работењето на реакторот.
Зголемувањето на проценките на трошоците го одразува глобалниот тренд на инфлација и сложеноста на нуклеарните проекти, но Франција останува посветена на својата стратегија. Планирана е и опција за дополнителни осум EPR2 реактори во иднина, при што Париз потврдува дека нуклеарната енергија останува столб на енергетската независност.
Франција добива најголем дел од електричната енергија од нуклеарните централи – околу 70%, а во исто време има еден од најмалите јаглеродни отпечатоци по единица електрична енергија во Европа, речиси десет пати помал од Германија, која се смета за лидер меѓу земјите од ЕУ кои се против нуклеарната енергија.