Skip to content
Откако ВМРО-ДПМНЕ повторно ја отвори темата за „златната виза“ за Дубаи и ја врза со обвинувања за 42-катница и наводни бизнис-релации околу Зоран Заев, од СДСМ возвратија со порака дека станува збор за измислена приказна и дефокус од „главните теми“. Во реакцијата, СДСМ инсистира дека визата е службен документ кој најчесто изгледа како печат или налепница во пасош, дека условите се јавно проверливи на веб-страниците на надлежните институции и дека поради вакви „лажни вести“ нема да влегуваат во бесмислени полемики.
Од другата страна, владејачката партија бара Венко Филипче да објави документи за наводен работен ангажман и „напредни разговори“ со болница во Дубаи, како основа на која, според нив, ја добил визата. ВМРО-ДПМНЕ, во повеќе изјави и соопштенија што ги пренесоа медиумите, ја турка и тезата дека „златната виза“ е врзана со минимум инвестиција од 500.000 долари и оттаму поставува прашања за потекло на средства и евентуална сопственост на стан во Емиратите.
Меѓутоа, токму тука почнува проблемот со политичките формулации: „златна виза“ во Обединетите Арапски Емирати не е метафора, туку конкретна програма за долгорочен престој, со повеќе различни основи и различни услови. За инвеститорскиот модел што најчесто се споменува во јавноста, официјалните критериуми се изразени во дирхами, не во долари. Дубајскиот Land Department, како и институциите што ги администрираат резиденциските дозволи, наведуваат праг од најмалку 2 милиони дирхами за имот, со кој се аплицира за 10-годишна обновлива резиденција. Во пракса, оваа сума е приближно околу половина милион долари, што објаснува зошто домашните соопштенија често ја „преведуваат“ во заокружена бројка од 500.000, но тоа не е исто со официјалната формулација и валута.
Во исто време, „златната виза“ не е исклучиво „имотна“ приказна. ОАЕ имаат и категории за инвеститори во јавни инвестиции, како и други основи што зависат од статус, професија и исполнување на конкретни административни услови. Токму поради тоа, спинот „налепница во пасош“ и спинот „500.000 долари“ се две крајности што ја кријат суштината: дали има документи за конкретната основа, и дали тие документи се воопшто дел од јавниот интерес, со оглед на тоа што обвинувањата се пласираат како политички аргумент, а не како приватна работа.
СДСМ тврди дека темата е намерно подметната за да се одвлече вниманието од други прашања, додека ВМРО-ДПМНЕ ја третира како тест за транспарентност и потекло на средства. Во ваков судир, „златната виза“ станува повеќе од административен документ: станува политичка алатка. А токму тогаш, најважно е што е проверливо, а што е само наратив. Ако основата е работен ангажман, документите се очекувани. Ако основата е инвестиција, условите се мерливи и формализирани. Додека едните ја затвораат темата со потсмев, а другите ја отвораат со сомнеж, јавноста останува со истото прашање: кој, што и со кои докази.