Судењето за трагедијата во Кочани влегува во клучна фаза, ќе се слуша гласот на жртвите

Судскиот процес за трагедијата во Кочани влегува во клучна фаза со сведочења на оштетените, додека новите истражувања откриваат дека токсичните материјали биле фатални за жртвите. Случајот прераснува во симбол за борбата против неказнивоста и потребата од итни реформи во безбедносните стандарди на угостителските објекти.

Во Основниот кривичен суд Скопје, со рочишта кои се одржуваат во затворскиот комплекс Идризово, продолжува правната битка за утврдување на одговорноста за пожарот во дискотеката „Пулс“. На 29 декември 2025, фокусот на судењето е ставен врз исказите на законските застапници на семејствата на настраданите. Оваа фаза од постапката е критична бидејќи треба да се дефинираат не само материјалните отштети, туку и да се соочат фактите на обвинителството со одбраната на обвинетите. Локацијата на судењето и високите безбедносни мерки укажуваат на сериозноста на случајот и тензијата која го опкружува, со оглед на големиот број жртви и јавниот притисок за брза и ефикасна правда.

Пресврт во разбирањето на трагедијата донесоа наодите на Истражувачката репортерска лабораторија (ИРЛ). Според нивните анализи, примарната причина за смртта кај поголемиот дел од жртвите во Кочани не биле термичките повреди од самиот оган, туку интоксикација со отровни гасови. Ова откритие фрла сериозен сомнеж врз квалитетот на градежните материјали користени за звучна изолација и ентериер во објектот. Употребата на лесно запаливи и токсични материјали во затворени простори, спротивно на безбедносните протоколи, укажува на директно прекршување на градежните регулативи, што го проширува кругот на потенцијална одговорност од сопствениците на објектот кон инспекциските служби кои дозволиле негова работа.

Речиси десет месеци по кобниот настан, граѓаните на Кочани и пошироката јавност остануваат скептични во однос на институционалниот одговор. Трагедијата, која се случи во почетокот на 2025 година, отвори длабоки рани во заедницата и го активираше алармот за состојбата со владеењето на правото. Барањето за „неселективна правда“ не е само фраза, туку одраз на стравот дека вистинските виновници – било да се тоа моќни поединци или институционални лица кои замижале пред пропустите – би можеле да избегнат казна. Овој случај претставува тест за интегритетот на правосудниот систем, кој мора да докаже дека е способен да испорача правда и за најтешките случаи каде се испреплетени бизнис интереси и јавна безбедност.