Избори во Полска: Кој ќе биде тасот на вагата?

Два големи табора се борат за победа на парламентарните избори во Полска: Право и правда предводена од Јарослав Качински и Граѓанската платформа на Доналд Туск. Но, веројатно помалите партии одлучуваат кој ќе ја формира владата

Плоштадот Вилсон на северот на Варшава не е лесен терен за либералната опозиција во Полска. Шефот на десничарската владејачка партија Јарослав Качински живее во близина, со будно полициско обезбедување.

Посетителите на црквата, чии камбанарии се издигаат недалеку од плоштадот, ги гледаат либералните кандидати под нивните очи. Полските бискупи штотуку официјално објавија дека „вистинскиот католик“ не може да гласа за партија која прифаќа абортус.

-Ја сакам Варшава, ја сакам Европа, вели Ана Радван-Реншеф (45) од Христијанско-демократскиот сојуз по трет пат. Овој социолог минатата недела (8 октомври) водеше кампања на плоштадот Вилсон.

Трет пат или трета победа за Качињски?

Во оваа мала партија сакаат да кажат дека или Третиот пат ќе влезат во парламентот или трет пат по ред ќе победи Право и правда на Јарослав Качински.

-Имаме одлична програма, ни вели Радван-Реншеф, чија партија е во сојуз со Селанската партија и дојденците од партијата „Полска 2050“.

Радван-Реремшеф веќе претрпе изливи на омраза на Интернет за презиме што звучи германски. Во секоја кампања, владејачките популисти удираат на „германската карта“ и бараат воени репарации од Берлин.

Но, оваа политичарка и нејзините колеги имаат поголема загриженост. Прво, поради поларизација, мнозинството опозициски гласачи ќе гласаат за Граѓанската платформа на Доналд Туск, која се етаблира како најголема опозиција. Второ, цензусот за изборни коалиции во Полска е дури осум проценти.

Доколку овој сојуз не успее да влезе во парламентот, драстично се зголемуваат шансите на владејачката партија Право и правда за трет мандат на власт.

На Туск му требаат двајца коалициски партнери

Изборните резултати на помалите партии ќе одлучат кој ќе ја формира владата по изборите во недела (15 октомври). Новата опозициска партија на Туск, Граѓанска платформа, која настапува на изборите заедно со две помали политички групи, меѓу кои и Зелените, може да го собори Качински само доколку Третиот пат и Новата левица влезат во Долниот дом на парламентот со добри резултати.

Според анкетите, Качињски брои со 34 до 37 отсто од гласовите, а Туск со околу 30 отсто. Само доколку Третиот пат и Новата левица го поминат пописот, опозицијата би го освоила мнозинството од 460-те места во Сејмот.

Туск го сфати тоа и престана да го третира Третиот пат како опозициска конкуренција. На неодамнешниот „Марш на милион срца“ на почетокот на месецот, масовен протест против власта – Туск дури им порача на гласачите да гласаат за Третиот пат, ако веќе не гласаат за неговата либерална опција.

-Третиот пат не го гледаме како конкурент, туку како партнер, со кој заедно ќе управуваме со земјата, вели Катарина Пјекарска, пратеничка од Граѓанската платформа, која исто така водеше кампања на плоштадот Вилсон и се поздрави со колегите од Третиот пат.

Левица сака да владее со Туск

Резултатот на Новата левица ќе биде исто толку важен. Таа веќе подолго време соработува со Граѓанската платформа.

Со радикални критики на Католичката црква и планови за широка либерализација на правата за абортус, Новата левица се обраќа до гласачите за кои Туск е премногу конзервативен.

Но, Качињски има и партнери на кои може да смета. Тоа е додуша само „Конфедерација на слободата и независноста“, чудно собрание на националисти, анархисти и слободари. Нивниот поранешен водач Јануш Корвин-Мајк (80) се залагаше за „правото“ на возрасните мажи да имаат сексуални односи со малолетници и повремено повикуваше на пукање во машки бегалци на границите.

Ваквата партија е премногу радикална за мнозинството Полјаци, па прашање е дали ќе успее да мрдне од политичките маргини.

Дали Конфедерацијата ќе биде тасот на вагата?

Откако минатата година раководството на Конфедерацијата го презеде економистот и бизнисмен Славомир Менчен (36), нивната поддршка почна да расте.

Мензен рече дека „младешки грешки“ биле неговите претходни изјави дека сака живот „без Евреи, без хомосексуалци, без абортус, без даноци и без Европската унија“.

Конфедерацијата, сепак, сака драстично да ги ограничи социјалните бенефиции и да го укине пензиското осигурување. Има и националистички и антиукраински курс.

Конфедерацијата за време на предизборната кампања рамноправно се справуваше со Туск и Качињски, но набљудувачите сметаат дека ако треба ќе пристапат кон Право и правдата.

Инаку, Качињски досега се покажа како мајстор за растурање на мали опозициски партии, кои често се расцепуваат по изборите, а луѓето скокаат од партија во партија. Во моментов во Сејмот седат претставници на повеќе од дваесет политички партии. (Дојче Веле/МИА)