Ди Велт: Софија постепено се движи кон запад

Вработените на софискиот аеродром се љубeзни, иако многумина од нив уште носат униформи типични за источниот блок – така започнува извештајот на германското издание „Die Welt“ од Софија, со цел да им ја открие на своите читатели потценетата привлечност на главниот град на Бугарија..

Од една страна градот се модернизира, пишува авторот Штефан Зура, од друга, туристот постојано наидува на старомодни објекти, како што се машините за билети за јавен превоз, кои изгледаат како да се од 60-тите.

Ако конкретно прашате на шалтер во метрото, може да откриете дека е можно и бесконтактно плаќање со кредитна картичка – исто како во Лондон или Стокхолм.

Според „Ди Велт“, разликата меѓу можностите за плаќање во метрото не може да биде поголема – тоа е симболично за промената што се случува деновиве во бугарската престолнина.

Нагласено е дека од крајот на март 2024 година Бугарија е дел од Шенген зоната, односно воздушниот сообраќај е полесен од кога било. И тие можности се порачливи, бидејќи Софија е вистинска алтернатива за водечките европски туристички дестинации како Лондон, Париз или Рим, пишува германското издание.

Носталгични трамваи и многу книжарници

Според Die Welt, фактот дека Софија постепено се движи кон Запад може да се види најмногу кај нејзините жители, кои зборуваат добро англиски и се подготвени да им помогнат на туристите.

На само неколку чекори од центарот се наоѓа големиот пазар: со тезгите со овошје и зеленчук, со продавниците за јаткасти плодови и, секако, со солени семки од сончоглед, со барови и продавници полни со различни видови пиво. Авторот на репортажата зборува и за меѓународните синџири продавници во Софија, но и за малите кафулиња и продавници по споредните улички, за речиси античките филијали на „Бугарска пошта“ во кои наишол, на разгледници со слатки кученца, винтиџ монети и поштенски марки.

Но, најдобрата носталгија, според Die Welt, тече од трамваите, од кои некои датираат од 60-тите и 80-тите од западногерманско и чехословачко производство.

Германската репортажа детално раскажува за историјата на Софија – од римско време преку трагите на отоманските владетели до ерата на комунизмот. Според авторот, околу универзитетот може да се најде модерното лице на бугарската престолнина – не толку од архитектура колку од атмосфера. Младите на овие простори се уште помодерни, сè е зелено и полно со кулинарски задоволства. Има многу книжарници, што е секогаш добар знак за живоста на градот.

Променете се од љубопитност

Репортажата на „Ди Велт“ детално ги опишува и знаменитостите на Софија – како што е храмот-споменик на Александар Невски или мостот Орлов. Според авторот, орлите љубопитно гледаат во различни правци, очигледно чекајќи што ќе се случи – а тоа е исто така симболично за целиот град.

Стефан Зура ги носи своите читатели низ Градската градина, им ја „покажува“ зградата на Народниот театар „Иван Вазов“, за која пишува дека е веројатно најубавата зграда во цела Софија. Читателите на Ди Велт дознаваат и дека билетот за стоење за натпревар на ЦСКА чини помалку од четири евра, а омилена забава на навивачите на трибините е да јадат семки од сончоглед, чии лушпи се трупаат насекаде како планини.

Германското издание исто така забележува дека стадионот го има цитатот на Фридрих Шилер „Човекот е целосно човек само таму каде што игра“. И тој ја дели претпоставката дека разиграноста во комбинација со страста може да стане кредо на променливата бугарска престолнина.

Софија можеби се развива побавно во однос на урбанистичкото планирање, но карактеристично е дека брзо се менува – станува помлада, пошарена и поразновидна.

Обидите за воведување модерност може да се почувствуваат насекаде, но не на вештачки или комерцијален начин, туку од љубов кон експериментите и љубопитност за светот, се заклучува во репортажата на германски на Die Welt.

Целата репортажа на линкот тука.