Skip to content
Средбата во Овалната соба што ја одржаа претседателот Доналд Трамп и потпретседателот Џ. Д. Венс со украинскиот претседател Володимир Зеленски беше одржана пред камери и го покажа лажното пријателство во јавноста од страна на Трамп и Венс. Ако беше зад сцената предавството ќе беше многу поопасно за украинската кауза, пишува денеска Атлантик.
Наместо тоа, Трамп и Венс им ја открија на Американците и на американските сојузници нивната усогласеност со Русија и нивниот непријателство кон Украина воопшто и кон нејзиниот претседател особено. Вистината е грда, но неопходно е да се соочиме со неа.
Денешниот состанок го разоткри секое тврдење дека политиката на оваа администрација е водена од какви било стратешки напори за унапредување на интересите на Соединетите Држави, колку и да е погрешно. Трамп и Венс во Овалната соба покажаа многу лична омраза. Немаше никаков напор овде да се направи случај за американските интереси. Венс се пожали дека Зеленски отпатувал во Пенсилванија за да им се заблагодари на американските работници за муниција, бидејќи, како што обвини Венс, изгледот значи кампања за претседателскиот билет на демократите. „Да ви кажам, Путин помина низ многу пекол со мене“, налутено објасни Трамп. „Тој помина низ лажен лов на вештерки каде го користеа него и Русија“.
И претседателот и потпретседателот му покажаа на системот на сојузот предводен од САД нешто што итно требаше да се знае: Системот за национална безбедност на Запад го водат двајца луѓе на кои не може да им се верува дека ги бранат сојузниците на Америка – и кои длабоко сочувствуваат со најагресивниот диктатор во светот.
Во текот на периодот на Студената војна, Американците беа прогонувани од страв дека личност со тајна лојалност кон непријателска странска сила некако може да се искачи на високи функции. Во доцните 1940-ти, случајот Алџер Хис ја згрози земјата. Обвинителите на Хис обвинија – а подоцна се покажа точно – дека Хис им ги предал американските тајни на советските шпиони во 1930-тите, кога Хис служел како помлад функционер во Министерството за земјоделство. Тајните не беа многу важни; тие вклучија дизајни за нов апарат за гаснење пожар за бродовите на американската морнарица. Но, самиот Хис беше ѕвезда во подем. Можноста дека личност со такви тајни во своето минато може еден ден да биде на чело на Стејт департментот или Централната разузнавачка агенција некогаш ги мачеше Американците.
Но, што ако лојалностите не беа тајни? Што ако лидерот на националната телевизија јасно кажа дека ги презира нашите сојузници, ги отфрла договорите и дека странскиот противник го смета за личен пријател? Што ако го направи тоа повторно и повторно? Човечките суштества се навикнуваат на се’. Но, на ова?
Не е тешко да се замисли претседател на Естонија или Молдавија на столчето во Овалната соба, кога Трамп и Венс го прекоруваат. Или претседател на Тајван. Или, за таа работа, лидерите на основните партнери на САД, како што се Германија и Јапонија, кои ја доверија безбедноста на своите нации на верата и патриотизмот на минатите американски лидери, само за да се соочат со неверните луѓе кои ги имаат највисоките функции денес.
Сведоци сме на самосаботажата на Соединетите Држави. „Америка на прво место“ секогаш значеше сама Америка, граблива Америка чија улога во светот повеќе не се заснова на демократско верување. Америка гласаше во Обединетите нации претходно оваа недела против Украина, застанувајќи на страната на Русија и Кина против речиси сите нејзини колеги демократии. Дали е ова она што Американците сакаат да бидат? Зашто во ова се претвора Америка.
Елиминацијата на администрацијата на Трамп на PEPFAR, американската програма за борба против ХИВ инфекцијата во Африка, го симболизира патот напред. Претседателот Џорџ В. Буш ја создаде програмата затоа што ќе направи огромно добро по ниска цена, а со тоа ќе му ја покаже на светот моралната основа на американската моќ. Неговите наследници ја продолжија, а конгресите на двете партии ја финансираа, бидејќи видоа дека програмата ги унапредува и вредностите на САД и интересите на САД. Трамп и Венс не сакаат САД повеќе да бидат таква земја.
На американските сојузници итно им е потребен план Б за колективна безбедност во свет каде што администрацијата на САД го претпочита Владимир Путин отколку Зеленски.
Американскиот народ треба да се справи со нередот што Трамп и Венс го прават за сметка на доброто име на оваа земја – и услугите што ги вршат за диктаторите и агресорите. Тука можеби нема длабока причина. Трамп ги сака и им се восхитува на лошите луѓе затоа што и самиот е лоша личност. Кога Венс го изведе својот личен осврт од „Никогаш Трамп“ до „Секогаш Трамп“, му требаше начин да докаже дека тој навистина преминал на темната страна надвор од секоја можност за враќање или откуп; можеби неговата поддршка за Русија му го овозможи тоа. Но, колку и да се плитки нивните мотиви, последиците се длабоки.
Во неговиот прв мандат, Трамп понекогаш изгледаше како непријателски актер во неговата администрација. Претседателот изрази чудни и вознемирувачки мислења, но секретарите на неговиот кабинет беа главно нормални и одговорни луѓе. Овој пат, Трамп гради систем за национална безбедност за да го следи неговото водство. Тој ја заплаши или убеди својата пратеничка група во Претставничкиот дом да ја прифатат – а неговата пратеничка група во Сенатот да не се спротивстави на неговата проавторитаристичка агенда.
Добрата и голема Америка која некогаш инспирираше глобално восхитување – таа добра и голема Америка сè уште живее. Но, про-Трамп групата денеска во Овалната соба го изложи своето лице пред светот. Никој кој го видел тоа лице, никогаш нема да ја заборави гротескната глетка.
