Под чадот на ‘Пулс’: Пожарот што ги запали партиските врски

Небото над источна Македонија беше обоено со густ, чадлив облак додека огнените јазици ја проголтуваа дискотеката „Пулс“. Искри од неконтролирани внатрешни огномети ја запалија таванската декорација; густ, отровен чад ја преполни салата што имала само една излезна врата. За неколку минути 62 млади животи беа згаснати, а речиси 200 лица завршија во болница – најтешката цивилна несреќа во поновата македонска историја.

Трагедијата експресно ги разоткри празнините во системот: локалот бил непријавен, без спринклери и без валидно решение за заштита од пожар, додека инспекциските служби „не забележале“ дека во објектот се дозволува пиротехника.

Изјавата што одекна погласно од сирените

Два дена подоцна, на 18 март, премиерот Христијан Мицкоски одговара на новинарско прашање со реченица што ќе стане наслов на сите портали:

„Отфрламе дека било која агенција за обезбедување има врска со ВМРО-ДПМНЕ. Дајте ми еден доказ и уште утре ќе си поднесам оставка.“

Во истиот здив најавува „итни законски измени“ – повеќе никој сопственик нема сам да си потпишува нотарска изјава дека ги исполнува условите за работа; државата (наводно) ќе ја врати контролата.

Неудобниот профил на Александар Нацев

Само неколку дена подоцна истрагата открива дека Александар Нацев, поранешен директор на Дирекцијата за безбедност на класифицирани информации и долгодишен партиски функционер на ВМРО-ДПМНЕ, е „реален“ или „таен“ сопственик на агенцијата „Рубикон“ – фирма што го обезбедувала клубот „Пулс“ без валиден договор и без вообичаени протоколи. Обвинителството му одреди 30-дневен притвор поради „тешки дела против општата сигурност“.

„Нацев не само што не ги пријавувал недостатоците, туку дозволувал влез и на малолетници,“ стои во обвинителниот акт.

Што точно знаеме за Нацев?

Податок
Директор на ДБКИ (2015 – 2017) и поранешен портпарол на ВМРО-ДПМНЕ
Сопственик/раководител на „Рубикон“ – агенција за обезбедување
Притвор од 30 дена за „Пулс“ по трагедијата
Обвинет за пропусти: преполнетост, пиротехника, малолетници

---

Зошто ветената оставка виси во воздух?

1. Фактичка неточност
   Во моментот кога премиерот уверуваше дека „нема агенција поврзана со ВМРО“, јавноста веќе имаше јавно достапни биографски податоци за Нацев. Тој е дел од партиската инфраструктура со години.
2. Кризен пи-ар, не институционална реакција
   Остро формулираната изјава (троен негативитет + ултиматум) е класична техника за пресекување медиумски прашини: „докажете веднаш или замолчете“. Но токму новинарските откритија – не владините проверки – ја поврзаа „Рубикон“ со ВМРО-ДПМНЕ.
3. Конфликт на интереси & регулаторен хаос
   „Рубикон“ ја добила лиценцата во 2022 г. – далеку по завршувањето на Нацев како државен функционер – но ревизорите уште тогаш забележале дека кадровската листа е полна со поранешни полицајци и партиски активисти.

Трагедијата во „Пулс“ ја оголи системската симбиоза меѓу политика, бизнис и регулаторни дупки. Изјавата на премиерот беше дизајнирана како штит, но се претвори во бумеранг. Додека јавноста чека правна разврска, остануваат три неодминливи чекори:

1. Финална судска пресуда што ќе утврди сопственичка структура и директна вина.
2. Надзорна комисија со мандат да ги прочешла сите лиценци за обезбедување, особено каде има поранешни функционери.
3. Обврзувачки инспекциски рокови – секој ноќен клуб и концертна сала да положи независна пожарна ревизија пред да работи.

Ако овие мерки не се спроведат, „Пулс“ ќе остане само уште еден датум во низата балкански катастрофи што брзо се забораваат, а политичката одговорност ќе се разводени низ бесконечна реторика. Во спротивно, токму овој случај може да стане поворка за вистински системски реформи – тест за искреноста на премиерот и зрелоста на институциите.