Skip to content
Истражувачите откриле дека меѓу 71.000 видови што ги анализирале – кои опфаќаат цицачи, птици, водоземци, влекачи и риби – 48% претрпуваат опаѓање на популацијата, додека 49% се стабилни и само 3% се во пораст.
Новото истражување покажа дека „одржливиот демографски пад“ меѓу животинската популација е поалармантен отколку што се мислеше.
Губењето на животинскиот свет е „еден од најалармантните синдроми на човечки влијанија“, се вели во новата студија објавена во „Биолошки прегледи“.
Истражувачите откриле дека меѓу 71.000 видови што ги анализирале – кои опфаќаат цицачи, птици, водоземци, влекачи и риби – 48% претрпуваат опаѓање на популацијата, додека 49% се стабилни и само 3% се во пораст.
Наодите прикажаа „значително поалармантна слика“ од проценките за зачувување на Црвената листа на Меѓународната унија за зачувување на природата (IUCN), се вели во извештајот.
Популациите на „незагрозените“ видови се намалуваат
Статусот на зачувување на дивиот свет традиционално се следи од Црвената листа на IUCN која ги класифицира видовите според тоа колку се загрозени, како што се речиси загрозени, ранливи, загрозени и други.
Најновата студија покажа дека 33% од видовите кои се сметаат за „незагрозени“ страдаат од намалување на популацијата, што според неа е „симптом на исчезнување“.
Додека IUCN вели дека 28% од видовите се под закана, оваа црвена листа не е единствениот показател за ризикот од исчезнување.
Видовите може да се сметаат за „незагрозени“, но фактот што нивната популација се намалува може да значи дека тие се движат кон исчезнување, предупредува извештајот.
Иако ја повторува загриженоста наведена во студијата, Крег Хилтон-Тејлор, шеф на Црвената листа на IUCN, изјави за Си-ен-ен дека нејзините резултати би можеле да ја „пренагласуваат ситуацијата“, бидејќи податоците се собираат во широк опсег на животински групи, вклучително и оние каде што податоците недостасуваат.
Тој инсистира дека тоа е помалку цврста мерка во споредба со IUCN која ги разгледува „трендовите на видовите во многу подолги временски рамки“.
Биодиверзитетот „на работ на криза на истребување“
Студијата посочува дека водоземците се особено погодени, нагласувајќи ги „големите недостатоци во нашето знаење за трендовите на популацијата, особено за рибите и инсектите“.
Кога популацијата на еден вид паѓа премногу ниско, тој не може да придонесе за екосистемот колку што треба, се вели во извештајот.
На пример, прекумерниот лов на морски видри овозможи бум на морските ежови кои јадат алги, кои ги десеткуваа шумите со алги во Беринговото Море, што доведе до истребување на морската крава Стелер што јаде алги.
Намалувањето на еден вид е доволно за да се дебалансира целиот екосистем, имајќи ефект на брановидност врз другите популации што може да доведе до нарушување на големи размери.
Трансформацијата на дивите пејсажи во урбани области или обработливи површини, научниците ја гледаат како еден од главните фактори зад загубата на дивиот свет, бидејќи тоа го уништува нивното природно живеалиште. Но, климатските промени се исто така важен двигател на намалувањето на видовите и нивното влијание се влошува како што светот се загрева.
Опаѓањата откриени во студијата имаат тенденција да се концентрираат околу тропските области додека стабилноста и зголемувањата се повеќе склони да влијаат на умерената клима.
Политичарите се стремат кон „минималната цел“
Со цел зачувување на живеалиштата, некои иницијативи како целта „30 на 30“ на COP15, која има за цел заштита на 30% од копното и океаните до 2030 година, добија поддршка.
Повеќе од 100 земји се согласија на овој ангажман минатата есен.
Експертите на IUCN велат дека оваа цел е минимумот кон кој треба да се стремат политичарите, со многу студии кои бараат заштита до 70% или дури и повеќе од дивите пејсажи.
Живеалиштето на дивиот свет се влошува во ЕУ, бидејќи 81% од природното живеалиште е во „неповолен“ статус на зачувување, стои во извештајот на Европската агенција за животна средина за периодот 2013-2018 година.
Според извештајот на програмата за животна средина на ОН објавен во 2021 година, светот моментално заштитува околу 17% од копнените и внатрешните води и помалку од 8% од морските и крајбрежните области.
Автори на студијата: Кетрин Фин, Флоренсија Гратарола, Даниел Пинчеира-Доносо; објавена во Биолошки прегледи: „Повеќе губитници отколку победници: истражување на антропоценското оцрнување преку разновидноста на трендовите на населението“.
Извор: Еуроњус
Подготви: А. В. (НоваТВ)
