Епидемија на брбливост во власта

Везден некого прозиваат, се закануваат, приопштуваат големи успеси, откочуваат тоа што го сами ги закочиле, мелат, ли мелат празни зборови и почнаа да веруваат самите на своите лаги.

Ерол РИЗАОВ*

Логореа на македонски би можело да се преведе со брбливост, или дрдорење. Тоа е лесно душевно заболување кога непрестано се зборува, зборува и зборува. На скопски жаргон така се вели кога некој ломоти и меле како воденица, или кога ќе се каже чука празна слама. Некои тоа го викаат паламудење.

Во врвот на ВМРО-ДПМНЕ и во владата на чело со премиерот Христијан Мицкоски, како и претседателката на државата Гордана Сиљановска, од нивните јавни настапи може да се добие впечаток како да завладеала епидемија на брбливост.

Везден некого прозиваат, се закануваат, приопштуваат големи успеси, откочуваат тоа што сами го закочиле, мелат, ли мелат празни зборови и почнаа да веруваат самите на своите лаги како и нивните послушници кои пеат оди на власта и приспивни на граѓаните. Оваа „дијагноза“ со не баш дипломатски јазик  многу јасно деновиве јавно ја соопштија амбасадорите на Соединетите Американски Држави, на Данска и на Холандија. Велат доста ги трошите милијардите на нашите граѓани, а нема никакви резултати. Помалку зборувајте повеќе работите. Помина година и пол дена како ја имаат целата власт, а на повидок нема ништо од ветувањата. Само зборови.

Но, сепак дијагнозата е погрешна бидејќи нашите брбливци многу свесно ја спроведуваат осмислената стратегија на постојан атак врз јавноста со говори, изјави, закани, бидејќи и ништо друго не работат, освен што зборуваат. Значи, дијагнозата на посериозно заболување е кај тие што уште веруваат, па дури и се воодушевуваат на непрестаното дрдорење. 

Премиерот бира обвинители               

Амабасадорката на САД Ангела Агелер испрати јавно уште една невообичаена порака на премиерот дека за реформа на правосудниот систем американските даночни обврзници потрошиле половина милијарда долари, а речиси ништо не е направено да функционира судството независно. Наместо да бира партиски подобни јавни обвинители и судии и да им се заканува, премиерот Мицкоски и владата треба да обезбедат непречено и самостојно функционирање на институциите  на системот, е пораката на амбасадорката Агелер. Владеење на правото се постигнува само со независен правосуден систем.  

Со празни зборови се пренасочува вниманието на јавноста од злоупотребите на европските фондови, како што беа последните случаи, кога парите завршуваат во нечии џепови наместо за тоа што се дадени. Затоа ќе се фрлат сензационални бомби од чии експлозии не може да се види и слушне дека нема ниту еден чекор напред во остварување на реформите што многу прецизно е наведено во последниот годишен извештај на ЕУ. Поточно, во остварување на клучните реформи има назадување.

Што треба да прави и какви кадровски промени треба да направи и да се реформира „слабата“ опозиција е поважна тема и поголема „загриженост“ на власта, отколку што таа треба да направи, имајќи ги сите механизми непречено да се спроведат закочените предпристапани  преговори со ЕУ.

Како се распаѓа Европа

Додека комшиите грабаат напред, власта дрдори за неправдите што ни се прават, солат памет како да се реформира и ЕУ, која според нашите медиумски апологети и послушници е во голема криза и само што не се распаднала. Егзактните податоци кажуваат сосема нешто друго: Во последните 20 години, од 2004 до 2024 година додека БДП по глава на жител во ЕУ порасна 88 проценти и во 13-те нови членки  на Унијата има огромен раст. На пример, Романија и Бугарија забележале најголем раст на БДП по глава на жител од 558 и 500 проценти. Во Романија во овој период тоа изгледа вака – од 2.820 евра сега е 18.560 евра, а во Бугарија од 2.710 на 16. 260 евра. Во овие две земји стандардот на населението двојно  е зголемен. Ете така пропаѓа ЕУ.

Албанија која, нели на зборови, никогаш немаше да влезе во ЕУ, веќе е на прагот на Европа. Црна Гора не се ни спомнува, и ако се спомне тоа е така попатно како нешто безначајно. По неколку години ќе ги читаме и анализираме податоците за растот на економијата и на стандардот на граѓаните во Албанија и во Црна Гора и многу веројатно ќе паламудиме за неправдите што ни се прават. Најскапата и најзначајна работа – времето, го трошиме бадијала и веќе жртвувавме неколку генерации граѓани чекајки подобри времиња кога Европа ќе се реформира.

Ваквите споредби кај нас не се тема. За тие историски исчекори да се пишува и јавно да се зборува во најмала рака е  непристојно и злонамерно кога ние имаме други гајлиња, пумпање на патриотизмот кој поприма димензии да се биде, или не, небаре сме во војна. А, кога сме во војна велепредавствата, предавниците, странските платеници, договорите со Грција и со Бугарија, француската рамка, изгубеното име на државата, идентитетот, јазикот, достоинството, гордоста, неправдите, протекционизмот на Европа, Копенхашките критериуми тие се мевлем на рана и добро тесто за месење за изборни победи. Замислете да немаме домашни и надворешни непријатели колку далеку би стасале. Како би останала жива револуционерна партија за национално единство без предавници.

Си имаме ние голем волк

Деновиве во Скопје гостуваше српскиот новинар Зоран Кесиќ. Тој ни го понуди најпопуларниот политичар во Македонија Александар Вучиќ да ни ја среди државата како што ја средува Србија. И тој и публиката слатко се изнасмејаа. Добро што Кесиќ не го уапсија, а чудна некоја публика која не го исвирка кога ние си имаме голем волк, а не мало волкче. Си имаме ние цела глутница од мали  вучичи и само еден голем волк кој кога завива на овците им се смрзнува крвта. Во Србија загинаа 16 луѓе под настрешницата на железничката станица во Нови Сад. Цела Србија се крена на нозе. Боже, колку пак тие имале домашни непријатели и предавници од студенти, усташи до „блокадери“ да бараат правда само за 16 жртви. Кај нас изгореа 63 деца и над 200 повредени, никој не мрдна ни со прст од силната македонска интелегенција, универзитетски професори, академици, студенти, невладини организации за човекови права, писателски организации, влијателни медиуми и храбри новинари. Секоја чест на мал број исклучоци кои на скудните протести само ја покажаа тажната слика на стравот кој владее во Македонија. Сите тие беа јавно жигосани од власта и од премиерот како лешинари и глодари.

Наместо одговорност за тоа што не беше спречена трагедијата кобната вечер, иако имаше грубо кршење на законите со многу повеќе продадени влезници, со присуство на малолетници, забранета пиротехника и присуство на полицијата. Сега ечат медиумите со извешати  од  спектакуларно судење на околу четириесетина обвинети сите во еден кош и затворски казни кои треба да ја прикријат вистинската одговорност зошто полицијата не смеела да ја спречи трагедијата, иако имале повеќе причини и должност да го направат тоа.

Така, победата на локалните избори на еден бескруполозен начин е оквалификувана како алиби дека нема морална и политичка одговорност. Главен адут за тоа е што и на поранешните трагедии што се случиле во Македонија немало морална одговорност, па зошто и сега да има. И навистина, зошто да има кога граѓаните на комунални избори изгласаа да нема. Затворските казни на селектираните виновници тоа ќе го потврдат со уште една изборна победа на следните избори како најдобра предизборна кампања. Најголемите виновници ќе останат неказнети. Тие не се обвинети, тие се обвинители кои имаат чиста совест.

Продоложуваме со успесите. Ќе има ли и натаму противуставно  зголемување на пензиите, се разбира линеарно на сите подеднакво, а издвојувањето од платите ќе биде процентуално. Ќе сечеме ленти на автострадите кои се во завршна фаза, а сега се откочени. Се накитија со пруга 30 километри изградена за седум месеци и претходни 15 години. Ќе градат и ќе пеат за тунелот кон Бугарија, иако немаше да се гради како „промашена“ инвестиција. Ќе се чисти ѓубрето за 72 часа, а преполните контејнери и диви депонии ќе ги гледаме секој ден. Ќе се откочат вијадуктите во Скопје кои се градат со години и се пред завршување. Кај Момин Поток секој ден поминувам по четири пати по клучката и мостот што се гради пет години и кои се во завршна фаза, а некни поминал и градоначалникот Орце и го откочил. Малку ја сменил својата улога – прво станал градоначалник, а на свеченото отворање ќе стане и човек. „Бехтел и Енка“ со промена на власта станаа извонредни градежни компании. Таа преобразба е сосема нормална во политиката. Едно е кога си во опозиција, друго е кога си на власт.

Ах, за малку ќе заборавев. Нема веќе шумски пожари. Врне дожд со денови. И тоа е голем успех. Три дена дожд поплави, три дена сонце суша и пожари. Божја работа. Кутра Македонија чека помош од Господ кој го заборавил библискиот народ. Мора и нему многу да сме му згрешиле. 

Колумната е преземена од Независен.мк