Skip to content
Во раните утрински часови на 13 август 1961 година, војници од Источна Германија започнаа да поставуваат бодликава жица и тули, создавајќи првичен бариерен појас помеѓу советскиот Источен Берлин и демократскиот Западен Берлин.
Поделбата беше кулминација на долгогодишните тензии од Студената војна. По Втората светска војна, Германија беше поделена на четири окупациски зони – советска, американска, британска и француска, додека самиот Берлин, и покрај тоа што се наоѓаше во советската зона, исто така беше поделен.
До 1961 година, околу три милиони жители на Источна Германија побегнале кон Запад, што ги натерало комунистичките власти да затворат премините. Во само неколку дена, бодликавата жица беше заменета со бетонски ѕид висок три метри и долг 155 километри, опремен со стражарски кули, рефлектори и вооружени чувачи.
Многу семејства беа разделени преку ноќ. Градоначалникот на Западен Берлин, Вили Брандт, ја осуди изградбата на ѕидот, а американскиот претседател Џон Ф. Кенеди ја нарече трагична, истакнувајќи дека директна интервенција во Источна Германија би била неуспешна.
Берлинскиот ѕид стана еден од најмоќните симболи на поделбата во Студената војна. До неговото уривање на 9 ноември 1989 година, околу 5.000 граѓани успеале да избегаат од Исток кон Запад. Германското обединување било официјално потврдено на 3 октомври 1990 година.
