Skip to content
Во недела, на плоштадот Свети Петар во Рим, ќе се случи нешто историско. Меѓу илјадниците верници што ќе се соберат под небесното сино куполо на Ватикан, папата Лав XIV ќе го прогласи Карло Акутис — обичен италијански тинејџер кој почина од леукемија во 2006 година — за светец. Тој ќе стане првиот миленијалец во историјата кој добива канонска светост.
Карло не беше монах, ниту свештеник. Немаше визии или чуда во својот краток живот. Тој беше едноставно дете на своето време — обожаваше компјутери, носеше фармерки и патики, се дружеше со пријатели и одеше на училиште. Но зад таа секојдневна надворешност се криеше длабока, неуморна љубов кон верата и Бог.
Неговата мајка, Антонија Салкано, вели:
„Карло беше како и секое друго дете. Но она што го правеше посебен беше тоа што срцето му беше целосно отворено за Исус. Тој Го ставаше Исус на прво место во својот живот.“
Карло ја користеше својата љубов кон технологијата за да направи нешто тогаш невообичаено — создаде веб-страница посветена на документрање на евхаристиски чуда низ светот. Сакав да го направи она што црквата не можеше: да го пренесе Евангелието преку интернет, блиску до младите.
„Сите се раѓаме како оригинали“, велел Карло, „но многумина умираат како копии.“
Со својот живот и со својата скромност, тој не само што ја оживеа верата кај младите, туку и ја направи релевантна во време на мобилни телефони и социјални мрежи.
Откако почина на само 15 години, неговиот гроб стана место на поклонение. Погребан е во градот Асижи — истото место каде што е роден свети Франциск. Облечен е во спортска маица, фармерки и патики — токму така како што живееше: едноставно, но со вера што допира до вечноста.
Неговата светост беше признаена по низата духовни сведоштва, а во недела ќе биде официјално канонизиран. На истата церемонија, папата Лав XIV ќе го канонизира и Пјер Џорџо Фрасати, уште еден млад Италијанец познат по помошта на сиромашните во 1920-тите.
Прогласувањето на Карло Акутис за светец не е само религиозен чин. Тоа е порака до младите генерации: дека светоста не е застарен концепт, ниту резервирана за мистици и пустиници. Таа може да се живее и меѓу гејминг, училишни обврски и кодирање веб-страници.
Тоа е светост на блискост, на интернет и љубов, на автентичност. И можеби токму затоа, овој миленијалец станува светец токму сега — кога на светот најмногу му треба некој да му покаже дека е можно да се биде добар, верен и човечен… иако имаш само 15 години.
