Иако интернетот ни овозможи речиси бесплатен пристап до целокупното човечко знаење, тоа не доведе до „златно доба на генијалноста“. Напротив, вистински глобални генијалци стануваат сè поретки, пишува The Intrinsic Perspective.
Историски, многу од најголемите умови – од Марко Аурелиј, преку Декарт, до самиот Ајнштајн – имале лични тутори кои индивидуално ги насочувале во младоста. Истражувањата потврдуваат дека токму наставата еден-на-еден драматично ги подобрува резултатите и ја поттикнува креативноста.
Денес, масовното образование често ги изолира децата од големите умови и обратно. Наместо ментори, учениците се препуштени на рутински систем во кој доминираат тестови и бирократија.
Прашањето е дали иднината, со персонализирани AI тутори, ќе успее да ја врати изгубената „искра на генијалноста“ – или можеби човештвото веќе не произведува вистински Ајнштајни.