Skip to content
Во судницата во Идризово продолжи процесот за трагедијата во дискотеката „Пулс“ во Кочани со сведочењата родителите на загинатите. Емотивните искази на мајките на Андреј и Драгана го истакнаа ужасот од ноќта на 16 март, додека преживеаните се соочуваат со тешки психолошки трауми и чувство на вина.
Сведочењето на Марија Петрушева фрли светлина врз драматичните моменти во болницата во Кочани непосредно по избувнувањето на пожарот. Нејзиниот син, Андреј Петрушев (24), бил пронајден без видливи изгореници, што укажува на тоа дека причината за смртта кај дел од жртвите била задушување од чад, а не директен контакт со огнот. Петрушева детално опиша како самата се обидела да му пружи прва помош и вештачко дишење на својот син, одбивајќи да ја прифати реалноста за неговата смрт. Овој момент ја илустрира не само личната трагедија, туку и состојбата на здравствениот систем и хаосот што владеел таа ноќ, каде семејствата често биле првите кои се обидувале да ги реанимираат своите најблиски во отсуство на доволно медицински персонал за масовна несреќа од ваков обем.
Покрај загубата на човечки животи, трагедијата во „Пулс“ предизвика длабоки психолошки последици кај преживеаните. Кристијан Петрушев (20), помладиот брат на загинатиот Андреј, ја преживеал несреќата бидејќи излегол надвор непосредно пред пожарот. Според сведочењето на неговата мајка, тој се соочува со силно чувство на вина, познато како „вина на преживеаниот“, бидејќи смета дека тие десет минути биле клучни и дека можел да го спаси својот брат. Кристијан таа ноќ повеќепати влегувал во објектот зафатен со пламен за да спасува други луѓе, но траумата од неуспехот да го пронајде својот брат останува доминантна. Непрочитаната порака на Инстаграм, испратена од мајката во 02:45 часот, останува симбол на прекинатите комуникации и неизвесноста со која се соочиле семејствата.
Трагедијата несразмерно ги погоди младите луѓе од Кочани, прекинувајќи го нивниот образовен и животен пат. Ирена Минова, мајка на 16-годишната Драгана Минова, низ солзи сведочеше за загубата на својата ќерка, која била ученичка во втора година средно медицинско училиште. Амбицијата на Драгана да стане педијатар укажува на загубата на иден медицински кадар, што е дополнителен удар за заедницата. Исказите на родителите, како оној на Минова која се надевала дека ќерка ѝ „ќе ги отвори очите“, ја потенцираат емотивната тежина на процесот. Овие сведоштва не служат само за утврдување на фактите, туку и за одредување на висината на нематеријалната штета и тежината на кривичното дело за кое се товарат одговорните лица.
Судскиот процес, кој се одвива девет месеци по настанот, влегува во клучна фаза со сослушување на сведоците. Фактот што Андреј бил на „испомош“ во дискотеката отвора прашања за работните односи и безбедносните протоколи за вработените и ангажираните лица во објектот. Законските застапници на оштетените инсистираат на детално расветлување на околностите, вклучувајќи ја и исправноста на противпожарните системи и капацитетот на објектот. Сведочењата за тоа како едниот брат се спасил бидејќи одбил да помогне во работата таа вечер, додека другиот загинал, додаваат слој на комплексност во утврдувањето на одговорноста на менаџментот на „Пулс“ за ангажирање на млади лица во услови кои се покажале како смртоносни.