Skip to content
Родителите на младите што загинаа во пожарот во дискотеката „Пулс“ дневно примаат по десетици пораки со псовки, навреди и експлицитни закани по живот. Скриншотовите што ги споделија на социјалните мрежи покажуваат до каде оди говорот на омраза: од фотомонтажи со погрдни ознаки до пораки во кои испраќачите внимаваат „да не им се случи нешто уште полошо ако продолжат да бараат правда“.
Неколку семејства раскажуваат дека заканите им стигнуваат преку повеќе канали – Facebook, Instagram, WhatsApp, дури и преку SMS. „Не ни остана простор он-лајн каде сме безбедни“, вели татко на едно од загинатите деца. „Секој звук на телефонот е нова траума.“
Покрај грубите навреди, дел од пораките содржат детали за движењето на семејствата и имињата на нивни малолетни роднини, што дополнително ја интензивира вознемиреноста. Психолози предупредуваат дека продолженото изложување на вакво насилство создава синдром на хроничен страв и може да доведе до сериозни психолошки последици.
Иако Министерството за внатрешни работи отвори специјална е-пошта за собирање докази и најави истрага „по службена должност“, досега не е поднесена ниту една формална пријава. Според адвокатите на семејствата, причините се две: недоверба во институциите и страв од уште поголем реваншизам доколку се разоткријат заканувачите.
„Болката е доволна. Сега нè тераат да се браниме и од невидлив непријател што се крие зад лажни профили“, велат родителите.
Од омраза до кривично дело
- Заканите што содржат повик на насилство или директно загрозување на живот спаѓаат под член 144 од Кривичниот законик (загрозување на безбедноста).
- За дела сторени преку електронски комуникации се применуваат истите санкции како и за физички закани лице-в-лице.
- Ако таргетот е ранлива група (лица во траума, малолетници), судската пракса предвидува построги казни.
Што бараат семејствата?
- Итно откривање на испраќачите со помош на социјалните мрежи и мобилните оператори.
- Јавно соопштение од Обвинителството дека ваквите дела ќе се гонат по службена должност, без одлагање.
- Психосоцијална помош финансирана од државата за сите семејства изложени на он-лајн терор.
- Преглед на безбедносните протоколи на социјалните платформи во соработка со МВР за да се спречат идни злоупотреби.
Додека институциите собираат електронски траги, родителите остануваат под дигитална опсада. Нивниот крик е јасен: „Бараме правда – но прво нека нè остават да жалиме без страв дека зад секое известување на екранот се крие нова закана.“
