Skip to content
Во рамките на 16 дена активизам против родово-заснованото насилство, денеска во Скопје се одржа централен настан „Насилство врз младите жени и девојки: сексуално вознемирување, демнење и контролирачко однесување“,
Кампањата која започнала пред повеќе од 20 години, во 1991 година од Институтот за женско глобално лидерство, е во спомен на насилното убиство на Патриа, Минерва, Марија Тереза и Деде или Мирабел сестрите во 1960 од страна на диктаторот на Доминиканската Република, Рафаел Трухиљо. Оваа кампања е една од алатките за подигнување на свесноста популацијата за човековите права на Обединетите нации. Кај нас оваа кампања започнува во 2014 година.
Денешниот настан во организација на ОБСЕ, е пресрет на Меѓународниот ден за елиминација на насилството врз жените, фокусот на настанот беше насочен кон ниската бројка на регистрирани обвиненија и истраги, како и подигнување на свеста за сексуалното вознемирување, демнењето и контролирачкото однесување како родови форми на насилство.
Денеска беше потпишана и Декларација на намери, со десет акциски точки со конкретни мерки кои Мисијата на ОБСЕ во Скопје ќе ги поддржи во 2025 година.
Рана превенција од насилство и спречување на немирот, се дел од пораките кои беа упатени од страна на високиот врв. Во ниту една институција, а најмалку во училиштата нема место за насилство.
Според анализите направени во последните пет години, 54% од жените во РСМ доживеале насилство, од кои 33% психолошко насилство, 14% сексуално/физичко насилство и 7% демнење. Податоците укажуваат дека во најголем број од регистрираните случаи сторителите на родово базирано насилство се мажите. Од анализите направени последните години од страна на ОБСЕ, заклучокот е дека жените чиј партнер е невработен или пак вработен со пониски примања, имаат поголема веројатност да доживеат некој облик на насилство.
Усвојувањето на конкретна законска регулатива ќе обезбеди поефикасна заштита на жртвите и ќе создаде основа за превенција на идни злоупотреби. Според досегашните анализи, голем дел од жртвите не се свесни дека всушност се жртви, а останатите пак не се осмелуваат да пријават бидејќи немаат доверба во системот. Од година в година се’ помал процент од сторителите се соочуваат со казна затвор. Една третита од жените и девојките во светот се жртви на насилство, независно во која форма.
Половина од жените кои се убиени во светот биле убиени од нивните партнери или од член на семејството. Оне кои се занимаваат со оваа проблематика велат дека државата треба да ги заштити жртвите, а дополнително да се работи и со насилниците. Насилството во било која форма кон жените и девојките не е прифатлива и не треба да се премолчува. За жал голем процент од лушето во општеството сметаат дека истото треба да се решава во рамките на семејството.
