Skip to content
Актуелната геополитичка ситуација, со претстојната трговска војна, се чини дека ги исплаши странските инвеститори кои решија да ја намалат својата изложеност на САД, што директно влијае на вредноста на доларот.
Со други зборови, пишува главниот економист на „Голдман Сакс“ Јан Хациус за „Фајненшл тајмс“, ако странските инвеститори (кои според проценката на ММФ држат 22 трилиони американски средства) не сакаат да купат повеќе американски обврзници по нивните тековни цени – и со тоа да го намалат дефицитот на САД – тие цени мора да паднат, а доларот мора да ослабне.
Ова не би било толку важно ако американската економија продолжи да ги надминува останатите, како што беше во поголемиот дел од изминатите две децении. Но, ова изгледа малку веројатно, барем во следните неколку години, со оглед на БДП и корпоративните профити кои во најдобар случај растат бавно, порастот на несигурноста во политиката на САД и проблемите со независноста на ФЕД. Хациус нагласува дека девалвацијата на доларот не треба да се меша со губењето на статусот на доларот како доминантна валута во светот, бидејќи предностите на доларот како глобално средство за размена и складирање на вредност се сè уште толку вкоренети што другите валути тешко би можеле да ги надминат.
Кои се економските последици од послабиот долар?
Прво, тоа ќе го засили притисокот врз потрошувачките цени. Само царините веројатно ќе ја зголемат базичната инфлација – мерена според индексот на лични потрошувачки цени – од 2,75 проценти сега на 3,5 проценти подоцна оваа година, а „Голдман Сакс“ проценува дека доларот би можел да падне за уште 0,25 процентни поени. Со други зборови, царините ќе паднат на грбот на американските потрошувачи, а не на странските производители.
Второ, послабиот долар не само што ги зголемува увозните и потрошувачките цени, туку и ги намалува извозните цени (мерени во странска валута). На среден рок, оваа релативна промена на цените треба да помогне во намалувањето на трговскиот дефицит на САД, што е една од целите на администрацијата на Трамп. Затоа, креаторите на политиките во САД веројатно нема да застанат на патот на девалвацијата на доларот.
Трето, послабиот долар, во принцип, би можел да ги олесни финансиските услови и да помогне во извлекувањето на американската економија од рецесија. Но, факторите што влијаат на амортизацијата се важни. Намалениот апетит за американски средства, вклучувајќи ги и државните обврзници, би можел да го неутрализира влијанието на послабата валута врз финансиските услови.
Во секој случај, најважниот фактор за тоа дали САД ќе влезат во рецесија не е доларот. Одлуката за воведување дополнителни „реципрочни“ тарифи по сегашната 90-дневна пауза, тековната трговска војна меѓу САД и Кина или агресивните понатамошни мерки специфични за стоките би можеле да ја направат рецесијата неизбежна, без оглед каде оди доларот, заклучува главниот економист на „Голдман Сакс“.
