Skip to content
Научниците пронајдоа нови, но непотврдени докази дека може да има знаци на живот на далечна планета што орбитира околу друга ѕвезда.
Тим од Кембриџ, кој ја проучува атмосферата на планетата наречена K2-18b, откри знаци на молекули што ги создаваат само едноставни организми на Земјата.
Ова е втор пат моќниот „Телескоп Џејмс Веб“ (JVST) на американската вселенска агенција (НАСА) да открие во атмосферата на оваа планета хемиски елементи поврзани со живот кои можат да бидат ветувачки.
Потребни се повеќе податоци за да се потврдат овие резултати, изјавија научниот тим, како и независните астрономи.
Нику Мадхусудан, водечкиот истражувач, ми рече дека се надева дека наскоро ќе има дефинитивни докази.
„Ова е најсилниот доказ досега за можен живот таму некаде.“
„Можам да кажам дека ќе можеме да го потврдиме овој сигнал во рок од една до две години“, додаде тој.
Планетата К2-18б е два и пол пати поголема од Земјата и оддалечена седумстотини трилиони милји.
Телескопот JVST е толку моќен што може да го анализира хемискиот состав на атмосферата на планетата од светлината што продира од малото црвено Сонце околу кое орбитира.
Атмосферата содржи хемиски потпис на барем една од двете молекули поврзани со животот: диметил сулфид (DMS) и диметил дисулфид (DMDS), откриле научниците од Кембриџ.
Овие гасови се произведуваат на Земјата од морски фитопланктон и бактерии.
Изненадувачки беше колку гас беше детектиран за време на еден прозорец за набљудување, рече Мадхусудан.
„Количината на овој гас што ја пресметуваме во атмосферата е илјадници пати поголема од онаа што ја имаме на Земјата.“
„Значи, ако врската со животот е вистинска, тогаш оваа планета е полна со живот.“
„Ако потврдиме дека има живот на планетата К2-18б, тоа практично би потврдило дека животот е многу чест во галаксијата“, вели тој.
Во оваа фаза многу работи се сè уште „ако“ и „но“, како што отворено признава тимот на професорот Мадхусудан.
Прво, ова најново откритие не е во согласност со стандардите потребни за потврдување на откритие.
За ова, истражувачите мора да бидат околу 99,99999 проценти сигурни дека нивните резултати се точни, а не случајно отчитување.
Во научен жаргон, ова е резултат на пет сигма.
Овие најнови резултати се само три сигма, 99,7 проценти.
Што звучи многу, но не доволно за да ја убеди научната заедница.
Но, тоа е многу повеќе од резултатот од 68 проценти со една сигма што тимот го имаше пред само 18 месеци, кој беше дочекан со голем скептицизам од научната заедница во тоа време.
Дури и ако тимот од Кембриџ постигне резултат од пет сигма, тоа нема да биде дефинитивен доказ дека постои живот на оваа планета, смета Кетрин Хејманс од Универзитетот во Единбург и кралски астроном на Шкотска, која е независна од истражувачкиот тим.
„Дури и со таа сигурност, сè уште постои прашањето за потеклото на овој гас.“
„На Земјата тие се произведуваат од микроорганизми во океанот, но дури и со совршени податоци не можеме со сигурност да кажеме дека се од биолошко потекло на вонземски свет, бидејќи во Универзумот се случуваат многу необични работи и не знаеме какви други геолошки активности би можеле да се случуваат на оваа планета што би можеле да ги произведат овие молекули“, изјави таа за BBC News.
Тимот од Кембриџ, кој соработува со други групи за да види дали DMS и DMDS можат да се произведуваат неживи во лабораторија, се согласува со тој став.
Други истражувачки групи презентираа алтернативни безживотни објаснувања за податоците добиени од планетата K2-18b.
Постои жестока научна дебата не само за тоа дали се присутни DMS и DMDS, туку и за составот на самата планета.
Причината зошто многу истражувачи тврдат дека планетата има огромен течен океан е отсуството на гас од амонијак во атмосферата на планетата К2-18б.
Нивната теорија е дека амонијакот се апсорбира од огромната водена маса подолу.
Но, тие би можеле подеднакво да се објаснат со океан од стопена карпа, што би ја исклучило можноста за живот, според професорот Оливер Шортл од Универзитетот во Кембриџ.
„Сè што знаеме за планетите што орбитираат околу други ѕвезди доаѓа од малата количина светлина што се рефлектира од нивните атмосфери.“
„Значи, тоа е неверојатно слаб сигнал што мора да го прочитаме, не само за знаци на живот, туку и за сè друго.“
„Што се однесува до K2-18b, дел од научната дебата сè уште е за структурата на планетата“, вели тој.
Николас Воган од истражувачкиот центар „Ејмс“ на НАСА има друго толкување на податоците.
Тој објави истражување кое сугерира дека K2-18b е мини гасен џин без површина.
И двете алтернативни толкувања беа доведени во прашање од други групи врз основа на тоа дека се неконзистентни со податоците од JVST, што само ја нагласува жестоката научна дебата околу K2-18b. Мадхусудан признава дека сè уште има научна планина што треба да ја искачи ако сака да одговори на едно од најголемите прашања во науката. Но, тој верува дека тој и неговиот тим се на вистинскиот пат.
„По неколку децении, веројатно ќе се осврнеме на овој период и ќе сфатиме дека ова беше моментот кога живиот универзум беше во наш дофат. Ова би можело да претставува пресвртница, кога одеднаш всушност ќе можеме да одговориме на фундаменталното прашање дали сме сами во Универзумот“, заклучува тој.
