Додека Тито бил во болница се испило 91 шише виски, откриваат документи од архива во Љубљана

Четири и пол децении по смртта на Јосип Броз Тито, јавноста продолжува да се интересира за деталите од последните денови на поранешниот југословенски лидер. Нови информации, објавени од словенечките медиуми, откриваат делови од архивирани документи пронајдени во подземните простории на Клиничкиот центар во Љубљана, каде Тито беше хоспитализиран пред да почине на 4 мај 1980 година.

Станува збор за сметководствени податоци и набавки поврзани со престојот на Тито, неговото обезбедување, медицинскиот персонал и административниот апарат што го придружувал. Податоците покажуваат дека во период од еден месец биле потрошени големи количини храна и алкохол, во услови кога самиот Тито бил во индуцирана кома и на терапија со инфузија.

Високи трошоци за исхрана и пијалаци

Според документите, во болничкиот мензиски објект биле консумирани 18 килограми буџола, 20 килограми пршута, 100 килограми свинско месо, 31 килограм младо говедско, 90 килограми конзервирана шунка и 54 килограми банани. Исто така, евидентирани се 91 шише виски, 20 шишиња рум, 11 шишиња вотка и околу 100 литри вино.

Дополнително, архивата бележи и значителна потрошувачка на слатки производи – 700 парчиња торта, 200 ролати, 200 крофни и 150 парчиња различни печива.

Целата потрошувачка е вклучена во завршната сметка за лекувањето на Тито, која достигнала 2.100.000 тогашни југословенски динари. Со одлука на надлежните власти, трошоците биле префрлени на Клиничкиот центар во Љубљана, кој ја покрил сумата во целост.

Лекарски тим и меѓународна поддршка

За здравствената состојба на Тито се грижел седумчлен лекарски тим, а повремено биле консултирани и експерти од Советскиот Сојуз и САД. Во болничките простории биле постојано присутни и припадници на обезбедувањето, како и технички и административен персонал, чие присуство, според наодите, било придружено со високи дневни трошоци.

Овие податоци повторно ја отвораат дебатата за односот кон поранешниот доживотен претседател на СФРЈ. За едни – Тито останува симбол на стабилност и авторитет, за други – пример за нетранспарентност и недемократско владеење. Но, фактите од архивите фрлаат ново светло врз начинот на кој државата управувала со ресурси дури и во критични моменти.