Skip to content
ПКК, која е прогласена за терористичка организација од страна на Турција, САД и Европската унија (ЕУ), води бунт од 1984 година со цел да создаде татковина за Курдите, кои сочинуваат околу 20% од 85 милиони жители на Турција.
Забранетите курдски милитанти денес го прогласија прекинот на огнот со Турција по значајниот повик од затворениот лидер на Курдистанската работничка партија (ПКК) Абдулах Оџалан, кој побара групата да се распушти.
Ова е прва реакција на ПКК откако Оџалан оваа недела повика на распуштање на групата и побара од неа да положи оружје по повеќе од четири децении борба против турската држава.
„За да ја отвориме патот за спроведување на повикот на лидерот Апо за мир и демократско општество, од денес го прогласуваме прекинот на огнот“, рече извршниот комитет на ПКК, повикувајќи се на Оџалан, а пренесе про-ПКК новинската агенција АНФ.
„Согласни сме со содржината на повикот каков што е и велиме дека ќе го следиме и ќе го спроведеме. Ниту една од нашите сили нема да преземе вооружена акција освен ако не биде нападната“, соопшти комитетот со седиште во северен Ирак.
ПКК, која е прогласена за терористичка организација од страна на Турција, САД и ЕУ, води бунт од 1984 година со цел да создаде татковина за Курдите, кои сочинуваат околу 20% од 85 милиони жители на Турција.
Откако Оџалан беше затворен 1999 година, имаше повеќе обиди да се прекине крвопролевањето, во кое загинаа повеќе од 40.000 луѓе.
По неколку состаноци со Оџалан во неговиот островски затвор, прокурдската партија DEM во четвртокот го пренесе неговиот апел да ПКК положи оружје и да свика конгрес за да ја прогласи распустеноста на организацијата.
ПКК денес соопшти дека е подготвена да свика конгрес како што посакува Одџалан, но „за тоа да се случи, треба да се создаде соодветно безбедно опкружување“ и Одџалан „мора лично да го насочува и води за успех на конгресот“.
Побарувања за подобри затворски услови
Групата исто така нагласи дека условите за затворот на Оџалан мора да бидат олеснети, додавајќи дека тој „мора да биде во можност да живее и работи во физичка слобода и да може да воспостави неограничени односи со кого сака, вклучувајќи ги и своите пријатели“.
Откако последниот круг на мировни преговори пропадна во 2015 година, не беше воспоставен понатамошен контакт до октомври кога строгото националистичко сојузничко движење на претседателот Реџеп Тајип Ердоган понуди изненаден мирен гест ако Одџалан го отфрли насилството.
Иако Ердоган ја поддржа приближувањето, неговата влада го засили притисокот на опозицијата, апсејќи стотици политичари, активисти и новинари.
Ердоган во петокот изјави дека повикот на Оџалан е „историска можност“.
Тој рече дека Турција „ќе биде будна“ за да осигури дека преговорите за завршување на бунтот ќе бидат „доведени до успешен крај“.
„Кога ќе се елиминира притисокот на тероризмот и оружјето, простор за политика во демократијата природно ќе се прошири“, ветуваше Ердоган.
Ирак го поздрави повикот на Оџалан, велејќи дека тоа е „позитивен и важен чекор за постигнување стабилност во регионот“.
Присуството на ПКК во Ирак е постојан извор на напнатост помеѓу Багдад и Анкара.
Групата има позиции во ирачкиот автономен регион Курдистан, каде што Турција исто така има воени бази и често изведува копнени и воздушни операции против курдските милитанти.
