Skip to content
Во Србија, во последните 14 години, повеќе од 430 жени биле убиени како жртви на семејно насилство. Само од почетокот на оваа година, животот го загубиле осум жени. Министерката без ресор задолжена за родова еднаквост, Татјана Маќура, изјави дека во тој период само три проценти од жртвите го пријавиле насилството.
Ива Савиќ од центарот „Сисак“, кој работи на контрола на оружјето во регионот, предупредува дека медиумите треба да го прикажат поширокиот контекст, а не да се фокусираат на детали од поединечни случаи.
Во гостување во утринската програма на РТС, Маќура нагласи дека новинарите често немаат целосни информации за фемицидите и затоа известуваат со неточни податоци или со непотребни детали за убиствата на жените.
„Додека не се добијат официјални информации од МВР, медиумите треба да се воздржат од шпекулации – што ѝ било достапно на жртвата, што прифатила или не. Наместо тоа, известувањето треба да охрабри други жртви да го пријават насилството“, вели Маќура.
Според неа, и на социјалните мрежи се поминуваат границите на шпекулација, како во неодамнешниот случај во Крагуевац, што е сериозно неодговорно однесување.
„Над 430 убиени жени за 14 години, а само три проценти ги пријавиле напаѓачите. Овој алармантен податок мора да се пренесе, за да може да се заштитат идни потенцијални жртви“, порача министерката.
Најчесто убиени со огнено оружје
Таа потсети дека Србија има Закон за спречување на семејно насилство, кој е во сила од 2017 година и овозможува итна заштита на жртвите, вклучително и отстранување на насилникот од домот.
„Минатата година беа изречени над 30.000 итни мерки, а претходно и повеќе од 32.000. Овие бројки покажуваат дека институциите реагираат и дека тоа дава резултати“, рече Маќура.
Ива Савиќ изјави дека најголемиот број жени се убиени со огнено оружје во рамки на семејното насилство, за што медиумите известуваат недоволно.
„Жените се најчесто жртви на оние што веќе им се заканувале. Мал број пријавуваат, поради страв, недоверба во институциите или чувство дека немаат поддршка од околината“, објаснува таа.
Според Савиќ, наместо да се обработуваат сензационалистички случаи, медиумите треба да се фокусираат на статистиката и на фазите низ кои поминува жртвата, за да се разбере целокупниот феномен.
„Често се префрла вината на жртвата, се поткопува нејзиниот кредибилитет, па дури и се исмева. Тоа не смее да се случува. Потребно е медиумите да помогнат во разбирањето на причините и ризичните фактори за фемицидот“, заклучува Савиќ.
