Францускиот премиер предлага суспензија на законот за зголемување на старосната граница за пензија до изборите во 2027 година

Францускиот премиер Себастијан Лекорни предложи суспендирање на контроверзниот закон за зголемување на старосната граница за пензионирање од 62 на 64 години, обидувајќи се да го спаси своето слабо малцинско владеење и да избегне гласање за недоверба кое го заканува неговата влада оваа недела.

Во обраќањето пред Националното собрание во Париз, Лекорни изјави дека спроведувањето на законот — еден од клучните проекти на претседателот Емануел Макрон — ќе биде ставено во мирување до по следните претседателски избори во 2027 година.

Премиерот се соочува со две иницијативи за недоверба поднесени од радикалната левица „Непокорена Франција“ (LFI) и крајната десница „Национален сојуз“ (RN). Иако ниту една од овие партии нема доволно пратеници за самостојно да ја урне владата, можно сојузништво со Социјалистичката партија – која бара целосно укинување на законот – може да ја доведе владата до пад.

Законот, кој предизвика масовни протести низ Франција во 2023 година, беше усвоен без парламентарно гласање, користејќи уставна процедура за заобиколување на опозицијата. Со него постепено се зголемува старосната граница за пензионирање од 62 на 64 години – мерка која опозицијата ја нарекува „симбол на социјална неправда“.

Во изјава за државната телевизија France 2, добитникот на Нобелова награда за економија Филип Агион изјави дека поддржува суспензија на законот до 2027 година, бидејќи тоа би било „начин да се смири ситуацијата“ и „не би чинело многу“.

Одлуката на Макрон да го реименува Лекорни за премиер е четвртата промена на оваа функција за помалку од една година, што дополнително ја одразува длабоката политичка криза во земјата. Неговата центристичка коалиција нема парламентарно мнозинство и се соочува со внатрешни несогласувања и растечко незадоволство во јавноста.

Минатогодишната одлука на Макрон да го распушти Националното собрание резултираше со „висечки парламент“, во кој ниедна страна нема јасно мнозинство. Последователните малцински влади се распаѓаа една по една, оставајќи ја Франција во состојба на политички ќорсокак, со растечка сиромаштија и долгови кои ги загрижуваат и финансиските пазари и европските партнери.

Со предлогот за замрзнување на пензискиот закон, Лекорни се надева дека ќе купи време и политички мир, барем до следните избори – додека Франција продолжува да се соочува со една од најдлабоките политички кризи во последната деценија.