Skip to content
„Во Америка, земјата на вечно младите, стареењето е срам, а умирањето е неуспех. Смртта го замени сексот како табу тема на нашето време“, рече Џорџ Сорос пред 30 години. Пред неколку дена, познатиот милијардер и филантроп наполни 95 години, но наместо да ја прослави својата почитувана возраст со забава и радост, тој повторно се соочи со солиден дел од обвинувањата за заговорнички дејствија и мешање во светската политика.
Неговата лична прослава беше засенета и од шегаџиска порака од Илон Маск дека неговиот крај можеби се ближи. По смртта на легендата за борење Халк Хоган и кралот на металот Ози Озборн, технолошкиот претприемач сподели слика од Грим Рејпер (олицетворенние на смртта) како ја бара својата следна жртва. „О, не, не… прво Ози, сега Халк? Дали Џорџ Сорос воопшто е вклучен во оваа проклета работа?“, напиша Маск.
„Претпоставувам дека некој мора да биде Џорџ Сорос од десно… Тој беше вистински гениј во арбитражата – и во финансиите и во политиката. Тој исто така откри како да користи малку приватно финансирање за да генерира масивно владино финансирање. Генијално. Само би сакал да го сака човештвото наместо да го мрази“, рече Елон Маск откако му помогна на Трамп да ги победи демократските кандидати поддржани од Сорос, Џо Бајден и Камала Харис.
И додека основачот на Отвореното општество ги отфрли овие обвинувања и му ја предаде контролата врз својата бизнис империја на својот син Алекс Сорос пред две години, никој не верува дека живее мирно пензионирање. Американските медиуми се полни со извештаи дека Џорџ Сорос финансира разни акции против администрацијата на Трамп, вклучително и протести поради неговата одлука да ја испрати војската да се справи со криминалот во Вашингтон. Имаше обвинувања дека уште во 2016 година, неговите луѓе се заговориле да го оцрнат Трамп и да го поврзат со Русија.
Противниците често го нарекуваат глобалист од наводна група за заговор чија цел е да го уништи суверенитетот на САД, потсетува CNN. Други медиуми го опишуваат како „единствениот американски граѓанин со сопствена надворешна политика“ или „државник без држава“.
Сорос живеел во Америка поголемиот дел од својот живот. Се преселил таму во 1956 година.
Пред тоа, студирал и работел во Лондон. Уште од рана возраст, сфатил дека парите се важен дел од опстанокот на малцинствата. Роден е во семејство на унгарски Евреи кои биле принудени да ги променат своите презимиња и да купуваат лажни документи тврдејќи дека се христијани за да избегаат од нацистичката окупација на Будимпешта. Прво избегал во Париз, а потоа се преселил во британската престолнина. Таму, младиот Сорос студирал филозофија, па дури и сакал да стане универзитетски професор, но неговите оценки не биле доволно високи за да успее. Затоа се свртел кон активности што би можеле да му донесат брза заработка. Еднаш го прашале како еден имигрант може да стане добар финансиер во повоена Европа, тој рекол: „Па, имав секакви работни места и завршив продавајќи луксузни стоки на плажа. Додека стоев во продавница за сувенири, си помислив, ова не е она за што сум создаден. Затоа им пишав на директорите на секоја комерцијална банка во Лондон. Добив само еден или два одговори, и така завршив во банкарството.“
Кога стекнал доволно искуство и самодоверба, Сорос се преселил во Америка, каде што активно влегол на светските берзи. Ја основал својата компанија и станал еден од најуспешните инвеститори во Соединетите Американски Држави. Сепак, неговиот голем професионален пробив е поврзан со Англија. Во 1992 година, тој успеал да заработи над милијарда долари за неколку дена, откако купил евтино и препродал повеќе од 10 милијарди фунти по висока цена. Ова се случило во време кога Велика Британија се приклучила на Европскиот монетарен механизам и се обврзала да одржува одреден девизен курс во однос на валутите на другите земји во Европа. Поради предизвиканите превирања, Сорос бил наречен „човекот што ја уништил Банката на Англија“, а Лондон бил принуден да се повлече од механизмот.
Подоцна, милијардерот ќе биде поврзан со девалвацијата на другите национални валути и стекнувањето банкарски информации попатно обвинувам дека се служи со нечесни средства.
Дури бил суден неколку пати за нелегално мешање на берзата и политиката.
„Се бориме против непријател кој е различен од нас. Тој нема татковина, но се однесува како да е сопственик на целиот свет“, рекол Виктор Орбан за него. Тезата што ја користи унгарскиот премиер, дека Сорос е семоќен куклар, ја делат и лидери како Путин, Ердоган и Нетанјаху. Крајнодесничарските и популистичките партии од целиот свет ги свртуваат своите поддржувачи против него. Всушност, Сорос никогаш не криел дека акумулира пари за да може да ги протурка своите ставови во светот. Дури и кога го направи својот прв потег со фунтата во 1992 година, тој рече дека ова е намерен потег за да создаде платформа за неговите идеи и дека не му било тешко да го стори тоа бидејќи знаел каде се закопани скелетите во меѓународниот финансиски систем. Сепак, некои од неговите критичари коментираат дека очигледно тоа повеќе не е баш така, бидејќи изгубил околу милијарда долари обложувајќи се против неуспехот на Трамп за време на неговиот прв претседателски мандат. Во тоа време, тој го нарече „диктатор-чирак“ кој нема да успее. Сепак, времето покажа дека згреши. Трамп не само што се врати во Белата куќа, туку е и многу порешителен во својот втор претседателски мандат, додека богатството на Џорџ Сорос се намалува под водство на неговиот син, а со тоа и неговото политичко влијание низ целиот свет.
Милијардерот донирал 64% од своето богатство. Џорџ Сорос донирал над 32 милијарди долари на неговата Фондација Отворено општество, која спроведува проекти во над 120 земји низ целиот свет, вклучувајќи и држави на Балканот. Ова е еквивалентно на 64% од неговото богатство, поради што списанието Форбс го нарече најдарежлив донатор во светот.
Фондацијата со години ги брани правата на малцинствата, слободата на говорот и ги поддржува либералните политичари. Работи на каузи за кои никој не зборува. Таква, на пример, е грижата за оние што умираат од неизлечива болест и старост. Сорос ги инспирира лекарите и финансира проекти за хоспис во Америка од 1994 година, откако се соочи со смртта на сопствената мајка од рак.
„Таа се обиде да разговара со мене за својот крај, но јас постојано го оттргнував вниманието од оваа болна тема. Потоа сфатив дека нашата земја е програмирана да ја смета смртта за неуспех и затоа зборувањето за неа е табу, а не треба да биде. Смртта заслужува исто внимание како што им посветуваме на нашите животи“, вели Сорос.
Како резултат на проектите што тој ги финансираше за ова прашање, 75% од болниците со повеќе од 50 кревети во Америка сега имаат оддел за палијативна нега.
