Skip to content
Во само пет години на политичката сцена, 33‑годишниот Зохран Мамдани премина од локален организатор во рејтинг‑ѕвезда на прогресивното крило на Демократската партија. По убедливиот триумф на прелиминарните избори во Њујорк, каде што обезбеди недостижна предност пред ривалите, тој стана де‑факто кандидат за градоначалник на метрополата. Во град што традиционално избира демократски челник, неговите шанси за конечна победа есенва се реални – и токму тоа го прави интересен не само за партијата, туку и за претседателот Доналд Трамп.
Од социјален активист до фаворит
Роден во Уганда од индиски родители и израснат во Њујорк, Мамдани се самоопишува како социјалист и ја темели кампањата врз економска правда. Неговите клучни ветувања – бесплатен јавен автобуски превоз и законска горна граница за кириите – директно ѝ се обраќаат на работничката класа и на младите кои тешко го поднесуваат трошокот на животот во градот.
„Непожелен“ за традиционалните медиуми, обожуван на социјалните мрежи
Иако The New York Times јавно го поддржа поранешниот гувернер Ендру Куомо, избирачите се свртеа кон Мамдани, занемарувајќи ги апелите за „проверен“ кандидат. Поддршката на прогресивните икони Берни Сандерс и Александрија Окасио‑Кортез му донесе силен дигитален импулс: милионски прегледи на видеа, мрежи на волонтери и микро‑донации кои ја надминаа традиционалната машинерија на партијата.
Внатрепартиска дилема
За младите и левичарски ориентирани демократи, победата на Мамдани е доказ дека „дрзок“ социјален пакет може да мобилизира гласачи. Но истакнати фигури од естаблишментот стравуваат дека ваквиот модел ќе биде неупотреблив на национални избори, каде што центристичките гласачи од средна Америка можат да реагираат негативно.
Потенцијален „совршен негативец“ за Трамп
Од перспектива на Републиканците, Мамдани е идеален политички контраст: млад, муслиман, отворен поддржувач на палестинските права и критичар на израелската политика во Газа. Поради тоа, стратегијата на Трамп би била едноставна – да го прикаже како лицето на „социјализмот во Демократската партија“ и да го користи за мобилизација на својот конзервативен електорат.
Што следува?
До ноември, Мамдани ќе мора да докаже дека неговата визија за достапен и инклузивен Њујорк е остварлива, а не само инспиративна. Дополнително, ќе треба да се справи со медиумската проверка и со нападите што несомнено ќе пристигнат од републиканскиот камп. Ако успее, Њујорк би можел да добие свој прв муслимански градоначалник – и можеби нова парадигма за урбана левичарска политика во Америка.
