Skip to content
Во утринските часови низ Европа, илјадници луѓе започнуваат денот со шолја чај или тост со мед. Но зад оваа секојдневна навика се крие една помалку слатка вистина – Европа не може сама да си ја задоволи љубовта кон медот.
Иако Европската Унија е еден од најголемите пазари за мед во светот, само околу 60% од потребите ги покрива преку сопствено производство. Останатото доаѓа преку увоз – а количините растат од година во година.
Пандемијата на COVID-19 остави траги и кај пчелите. Во периодот од 2018 до 2021 година, производството на мед во ЕУ опадна – од речиси 275.000 тони, падна на едвај 228.000. Причините? Многубројни: болести кај пчелите, интензивна употреба на пестициди, климатски промени, и, секако, економската криза која го погоди и овој сектор.
Европските пчелари се борат да опстанат – нивната работа стана финансиски неисплатлива, а природата се менува брзо и непредвидливо. Временските услови се клучни: една добра сезона со доволно цвеќиња и малку дожд може да направи разлика – токму тоа се случи во 2022 година, кога производството скокна на 280.000 тони.
Во светот на европскиот мед, Романија, Шпанија и Унгарија се вистински гиганти. Заедно со Германија, Италија, Грција, Франција и Полска, тие се носители на производството. Но и покрај нивните напори, побарувачката во Европа постојано го надминува она што може да се произведе.
Само во 2022 година, ЕУ увезе 363.000 тони мед, вредни над 1.240 милиони евра. Десет од дваесетте најголеми увозници на мед во светот се токму европски држави – меѓу нив: Германија, Полска, Белгија, Шпанија, Франција, Италија, Холандија и Грција.
И додека Словенците и Грците уживаат во медот речиси секој ден, остатокот од Европа не заостанува многу – медот останува омилен природен производ на трпезите.
Иако 2022 донесе надеж, иднината останува неизвесна. Експертите предупредуваат дека производството може повторно да се намали ако не се вложи во заштита на пчелите, одржливо земјоделство и климатска стабилност.