Skip to content
Животот отсекогаш бил опасен за околу 600.000 деца на Рохинџа кои живеат во хаотичните и пренатрупани бегалски кампови во Бангладеш, но одлуката на американската администрација во јануари да ја укине Американската агенција за меѓународен развој (USAID) ја влоши состојбата до катастрофални размери.
Ова го покажува истражувањето на новинската агенција АП, спроведено преку интервјуа со 37 деца, членови на семејства, наставници, лидери во заедницата и хуманитарни работници. Според УНИЦЕФ, Агенцијата на Обединетите нации за деца, прекршувањата на правата на децата во камповите нагло се зголемиле годинава.
Од јануари до средината на ноември, пријавените случаи на киднапирање и грабнување се зголемиле повеќе од четири пати во споредба со истиот период минатата година, достигнувајќи 560 деца. Истовремено, е забележано осумкратно зголемување на регрутацијата и користењето деца од страна на вооружени групи за обука и логистичка поддршка, при што се погодени најмалку 817 деца.
Многу од овие вооружени групи се вклучени во борбите против моќна етничка милиција преку границата во Мјанмар. Реалниот број случаи, според УНИЦЕФ, веројатно е уште поголем поради недоволно пријавување. Организацијата изгуби 27 проценти од своето финансирање поради американските кратења, што резултираше со затворање на речиси 2.800 училишта.
„Вооружените групи, со корени во Мјанмар, делуваат во камповите и ги користат како плодна почва за регрутација на млади“, изјави Патрик Халтон, менаџер за заштита на деца во УНИЦЕФ. „Кога децата не посетуваат образовни и мултифункционални центри, тие стануваат далеку поранливи.“
Потврдените случаи на детски бракови, кои Обединетите нации ги дефинираат како бракови под 18 години, се зголемиле за 21 процент, додека случаите на детски труд пораснале за 17 проценти до септември, во споредба со истиот период лани. И овие бројки, според УНИЦЕФ, веројатно се значително потценети.
Иако САД трошеле околу еден процент од својот буџет за странска помош, поранешниот претседател Доналд Трамп ја оцени USAID како неефикасна и ја укина, потег што, според хуманитарните организации, имал катастрофални последици за најранливите во светот. Во Мјанмар, АП утврди дека кратењата на помошта довеле до смрт на деца од глад, и покрај официјалните тврдења дека тоа не се случило.
Студија објавена во медицинското списание The Lancet во јуни предупредува дека американските кратења на финансирањето би можеле да доведат до повеќе од 14 милиони смртни случаи до 2030 година, меѓу кои над 4,5 милиони деца под петгодишна возраст.
Во бегалските кампови во Бангладеш, САД – долгогодишно најголемиот донатор за заедницата на Рохинџа, ја намалија помошта за речиси половина во споредба со минатата година. Вкупниот план за итна помош за Рохинџа е финансиран само 50 проценти за 2025 година, а хуманитарните организации предупредуваат дека следната година состојбата ќе биде уште полоша.
Затворањето на училиштата имаше драматични последици. Според Шокутaра, извршна директорка на Здружението на жени Рохинџа за образование и развој, стотици малолетни девојчиња, некои и на 14 години, биле омажени. Таа предупредува и на пораст на киднапирања, трговија со луѓе и нагло зголемување на проституцијата меѓу девојчиња на возраст од само 12 години.
Иако УНИЦЕФ успеа повторно да отвори дел од образовните центри, многу училишта управувани од други организации и понатаму се затворени, а илјадници деца остануваат надвор од образовниот процес. Организацијата „Save the Children“ обезбеди само една третина од потребното финансирање за 2026 година, што значи дека 20.000 деца би можеле да останат без образование од јануари.
Последиците од кратењата не се ограничени само на образованието. Програмите за развој на вештини се укинати, здравствените, нутритивните и санитарните услуги се намалени, а телата на децата јасно ја покажуваат цената на овие одлуки. Со оглед дека на Рохинџа им е забрането да ги напуштаат камповите и да работат, хуманитарната помош е нивниот единствен извор за преживување.
Стравот од дополнителни кратења веќе ги тера семејствата на очајнички обиди за бегство по море. Според податоците на Агенцијата на ОН за бегалци, речиси една третина од 1.340 лица на Рохинџа кои годинава се обиделе да го напуштат Бангладеш со чамци загинале или исчезнале на патот.