Skip to content
На 16 ноември 1962 година, Скопје и голем број градови и села низ Западна Македонија беа погодени од невидена водена стихија. Силните дождови го натопија градот и околината, при што реките се излеаа и поплавија улици, куќи и мостови. Само во Скопје, урнати беа 1.050 куќи, 157 згради беа под вода, а 4.445 граѓани останаа без покрив над главата.
Поплавата го погоди и Охрид, Струга, Тетовско, Титов Велес, Битола, Прилеп и околината, предизвикувајќи огромни материјални штети. Во Скопје загинаа четири лица, а најтешко беа погодени Општина Идадија, Градскиот парк, улицата „Илинденска“ и плоштадот „Маршал Тито“. Екипите на ЈНА, народната милиција и граѓаните веднаш се мобилизираа за спасување на населението и расчистување на урнатините.
Невремето остави трајни последици: урнати беа мостови, поплавени се осумгодишни училишта, граѓаните беа евакуирани, а делови на градот останаа без струја и вода. Слично беше и во другите поплавени региони, каде илјадници жители беа евакуирани, а земјоделските површини и инфраструктурата претрпеа големи штети.
63 години подоцна, сеќавањето на овој трагичен ден останува живо. Поплавата од 1962 година не само што ја отвори големата дискусија за заштита од елементарни непогоди, туку и ја покажа хуманоста и солидарноста на граѓаните и младите луѓе кои се приклучија во спасувањето на загрозените.
Денес, секоја година, се оддава почит на жртвите и се потсетуваме на храброста на оние кои помогнаа во справувањето со оваа катастрофа.
