Протестот на ДУИ во центарот на Скопје, организиран во поддршка на поранешните водачи на Ослободителната војска на Косово кои се соочуваат со судски процес во Хаг, доби силна меѓународна димензија со пораката на лидерот Али Ахмети, упатена директно до Западот. Од бината на плоштадот „Скендербег“, пред масата униформирани лица, поранешни припадници и поддржувачи на УЧК, Ахмети јавно им се заблагодари на САД, НАТО и Европската унија за поддршката што, како што рече, ја дале на косовската герила и за нивната улога во запирањето на геноцидот врз Албанците.
Ахмети го отвори говорот со потсетување на историските личности кои, според него, го трасирале патот на албанската борба за слобода – Хасан Приштина, Пјетер Богдани и Неџат Аголи. Плоштадот „Скендербег“ го опиша како „историско место за границите на Европа“, симболична сцена на која денес, преку протестот, се брани не само историјата на косовската борба, туку и „европската идеја за слобода, правда и еднаквост“. Со порака дека УЧК е дел од националниот идентитет и достоинство, Ахмети ја протка политичката порака со наратив за историска мисија и продолжена борба за призната правда.
Додека на бината се извикуваше „Јас сум УЧК“, улиците околу центарот останаа блокирани. Како што јавува Рацин.мк, униформирани лица, поранешни припадници и колони возила со етнички знамиња ја преплавија Илинденска и Партизанска, претворајќи го протестот во демонстрација на сила и дисциплинирана организација. Колоните со албански знамиња, гласни сирени и марширачки групи создадоа впечаток дека ова не е само митинг на поддршка, туку и јасен политички сигнал – кон Хаг, кон Скопје и кон меѓународната заедница – дека албанскиот политички фактор стои цврсто зад обвинетите команданти.
Пораката кон Западот беше внимателно фразирана: благодарност до САД, НАТО и Европа за минатата поддршка на УЧК и за интервенцијата во Косово, но и потсетување дека, според Ахмети, денешните обвиненија во Хаг се „измислени“ и поттикнати од Србија и Русија. Во таков рамковен наратив, протестот во Скопје се претставува како продолжување на стар сојуз – истиот Запад што, како што тврдеше Ахмети, некогаш застанал на страна на УЧК, денес треба да ги слушне гласовите што бараат ослободување на нејзините поранешни лидери.
Сликите од плоштадот – транспаренти, етнички знамиња и униформи – паралелно со благодарноста до НАТО и ЕУ, отвораат и прашање за чувствителниот баланс меѓу историските сеќавања, регионалната безбедност и актуелната македонска политичка сцена. Во држава која и самата е членка на НАТО и кандидат за ЕУ, ваков протест, во кој се слави вооружена организација од соседството, истовремено го става во фокус прашањето како се читаат пораките од Скопје – и дома, и во Брисел, и во Приштина.