Skip to content
Режисерот и актер Драган Бјелогрлиќ правосилно е осуден на шест месеци условна казна затвор, со пробен рок од две години, поради насилничко однесување кон неговиот колега Предраг Антонијевиќ во хотел во Ниш во 2021 година. Вишиот суд во Белград ги одби сите жалби како неосновани и ја потврди првостепената пресуда на Првиот основен суд, со што предметот доби правосилен епилог.
Според одлуката на судот, условната казна значи дека Бјелогрлиќ нема да оди во затвор доколку во наредните две години не стори ново кривично дело. Оштетениот Антонијевиќ е упатен своето имотно-правно барање да го остварува во граѓанска постапка, односно преку тужба за надомест на штета. Со тоа, кривичната процедура завршува, а евентуалната материјална одговорност се префрла во доменот на парничните судови.
Инцидентот за кој Бјелогрлиќ ја доби условната казна се случил на 23 август 2021 година, во раните утрински часови, во хотелот „Амбасадор“ во Ниш. Според обвинението, тој повеќепати го удрил Антонијевиќ по главата, со што го нарушил јавниот ред и мир и сторил кривично дело насилничко однесување. Двајцата режисери тогаш биле гости на фестивалот „Филмски средби“, една од најпознатите филмски манифестации во Србија.
Истрагата првично се водела во Ниш, но по поднесувањето на обвинението Основниот суд во Ниш побарал предметот да биде делегиран во Белград, со образложение дека и обвинетиот и оштетениот, како и адвокатите и поголемиот дел од сведоците, се од главниот град. Врховниот касационен суд го прифатил барањето, со што случајот целосно се преселил во белградските судови, во име на, како што е наведено, „процедурална ефикасност“.
Во текот на постапката, Бјелогрлиќ го признал делото и изразил жалење за настанот. Тој објаснувал дека меѓу него и Антонијевиќ постои долготраен конфликт и дека физичкиот напад бил „погрешен начин“ да реагира на години на провокации, но судот оценил дека таквите околности не го оправдуваат насилството. Признавањето на вината и досегашниот неказнетиот живот, сепак, биле земени како олеснителни околности при одмерување на висината и видот на казната.
Правосилната пресуда доаѓа по повеќе од три години од инцидентот, период во кој случајот неколку пати ја полнеше регионалната јавност – најпрво со објавувањето на снимки од надзорните камери, а потоа и со спротивставените јавни настапи на двајцата режисери. За дел од јавноста, условната казна е порака дека познатите лица не се имуни на кривична одговорност, но за други таа изгледа како премногу блага санкција за физички напад што се случил на јавно место и во контекст на културна манифестација.
