Со повеќе од 50 цивилни жртви и многу повеќе војници убиени во борбата за моќ меѓу ривалските владејачки фракции што избувна во Судан во текот на викендот, во оваа битка нема добра страна. Но, како и со многу други конфликти во Африка и на Блискиот Исток во последниве години, едно нешто што со сигурност се знае е дека руските подбуцнувачи не се далеку од акцијата.
Како што пренесува Телеграф, борбите во Картум и на други места во земјата беа предизвикани од судирите меѓу генералот Абдел Фатах ал-Бурхан, шеф на суданските вооружени сили, и генералот Мохамед Хамдан Дагало, или скратено „Хемедти“, поранешни сојузници кои извршија државен удар во 2021 година, преземајќи ја власта од преодниот совет формиран по соборувањето на исламистичкиот диктатор Омар ал-Башир. Хемедти е командант на Силите за брза поддршка (РСФ), паравоена група формирана од милициите Џанџавид кои помогнаа во спроведувањето, под Башир, геноцидот во Дарфур, во кој се проценува дека беа убиени стотици илјади луѓе во западен Судан.
Воопшто не е изненадувачки тоа што РСФ е поврзан со групата Вагнер на Евгениј Пригожин, која наводно им помогнала во обуката и опремувањето. Се верува дека Вагнер бил донесен во Судан од Башир за да помогне во поткрепувањето на неговиот пропаднат режим во 2017 година, по состанокот со Путин на кој Башир ветил дека ќе ја направи Русија „клуч за Африка“. Меѓу неговите планови беше база на Црвеното Море за руската морнарица во Порт Судан, проект поддржан од Вагнер.
Оттогаш, Вагнер достави големи количини оружје и опрема за Судан, вклучувајќи воени камиони, амфибиски возила и два транспортни хеликоптери. И по падот на Башир, руската платеничка група се престрои со Бурхан и особено со Хемедти. Таа продолжува да работи со компанијата Мерое Голд, која наводно ги експлоатира суданските рудници и шверцува огромни количества злато надвор од земјата, наводно покривајќи ги џебовите на Пригожин и негирајќи ги толку потребните приходи на Судан. За Путин, ова ќе помогне во напорите да се избегнат западните санкции, што ќе му овозможи да ја поттикне неговата нелегална војна во Украина.
Сега, богатите со готовина и тешко вооружените РСФ би можеле да направат хаос во северноафриканскиот регион. Египетскиот претседател ел-Сиси смета дека стабилниот режим во Картум е од виталните интереси на неговата земја. Тој ќе гледа наопаку на заробувањето во сабота од страна на РСФ на египетските трупи за заеднички вежби во Судан, дури и ако Хемедти го осигурал нивното безбедно враќање во одреден момент во иднината. Во Каиро, исто така, ќе има сериозен аларм за потенцијалното влијание на оваа борба за моќ врз проектот Големата етиопска ренесансна брана, за која е потребна поддршка од Картум за да се решат стравувањата на Египет за снабдувањето со вода преку Нил.
На крајот на краиштата, ова е толку големо стратешко прашање што, доколку конфликтот излезе од контрола, Египет може да почувствува потреба да се наметне посилно, како и Етиопија.
Згора на тоа, Чад, Еритреја и Јужен Судан би можеле да се соочат со наплив од бегалци, што ќе ги зголеми нивните внатрешни борби, а вакуумот за моќ ќе им овозможи на екстремистичките групи ширум регионот да го искористат она што се случува. На крајот на краиштата, во Судан Осама бин Ладен живееше пет години, помеѓу 1991 и 1996 година.
Така, Владимир Путин, случајно или намерно, помогна да се ослободи бран на насилство што може да има катастрофални последици не само за Судан и Северна Африка, туку и за светот. Неговата неуспешна инвазија на Украина ја овласти групата Вагнер, која го користи тоа влијание за да ги ограбува африканските нации и да предизвика проблеми. Неговиот очај за пари откако Западот воведе строги санкции ја направи потребата од руската државна поддршка за таквите незаконски дејствија. Сето ова ќе има висока цена.
Навистина, Судан можеби е само првата африканска нација што експлодирала под руско влијание. Во Централноафриканската Република, Мозамбик, Либија и Мали, руските платеници работеа на зајакнување на постоечките конфликти, поткрепување на деспотските режими, потиснување на напорите за демократија, ограбување природни ресурси, обезбедување стратешка предност за Москва и истерување на западното влијание. Силите ослободени од нивните напори нема лесно да се сопрат.
Подготви: Д. Мишев (CivilMedia)
