Skip to content
Истражувачите велат дека еден ден, мовот би можел да ни помогне да ја претвориме прашината и карпите на другите планети во плодна почва. Мовот physcomitrella patens е веќе познат како пионерски вид, како рано растение кое се појавило во области со неплодна кал.
Се покажа дека неговите спори се способни да преживеат најмалку девет месеци залепени на надворешноста на Меѓународната вселенска станица (ISS) и да продолжат да се размножуваат по враќањето на Земјата.
Иако растението е нејадливо, резултатите од истражувањето би можеле да бидат важни за истражување на вселената, бидејќи нудат увид во развојот на одржливи системи за поддршка на животот во вселената. Мовот би можел да помогне во генерирањето кислород, контролата на влагата, па дури и формирањето на почвата. Познато е дека ваквите растенија издржуваат многу екстремни услови на Земјата. Вид пустински мов, Syntrichia caninervis, може да издржи услови слични на оние на Марс во експерименти на Земјата.
Отпорен на екстремни услови
Како дел од ова истражување, три различни структури на мов беа изложени на симулирана вселенска средина. Спорите на мов затворени во структура позната како спорангии се покажаа како најотпорни и способни да ‘ртат по изложеност на нивоа на UVC зрачење што надминуваа 100.000 џули на квадратен метар, објавува tportal.
Понатамошните тестирања покажаа дека овие спори се исто така отпорни на вакуумски услови, длабоко замрзнување, високи температури и зрачење во вакуумот. Истражувачите потоа ги испратија спорите на ISS на вселенското летало Cygnus NG-17.
Тие беа прикачени на надворешноста на ISS во држачи за примероци со различни поставки на филтерот и беа оставени девет месеци.
Откако примероците беа вратени на Земјата, истражувачите открија дека сите тие покажуваат висока стапка на ‘ртење. Дури и оние кои биле целосно изложени на УВ зрачење во вселената имале стапка на ртење од 86 проценти – во споредба со 97 проценти за спорите оставени на Земјата.
Доколку таквите спори можат да издржат долготрајна изложеност за време на меѓупланетарното патување, а потоа успешно да оживеат по рехидратација и загревање, еден ден би можеле да придонесат за воспоставување на основни екосистеми надвор од Земјата, пишува „Гардијан“.
