Шетајќи по Широк Сокак, невозможно е да не ги забележите балконите на битолските куќи. Секој од нив носи приказна – за минатото, за луѓето кои живееле овде и за духот на градот.
Неокласичните балкони со ковано железо и декоративни детали сведочат за времето кога Битола била центар на трговија и дипломатија. Богатите трговци и конзули од овие балкони го гледале секојдневието и гордо ги покажувале своите домови.




Историјата на балконот е исто толку возбудлива колку и самиот град: од Персија и Египет како церемонијален простор, преку ренесансата кога станува уметничко дело, до барокот кој му го дава препознатливиот изглед. Францускиот балкон од 17. век со својата метална ограда станува симбол на елеганција – и во литературата, како прочуениот Јулијин балкон во Верона, останува вечен знак на романтика.




Балконите во Битола се мешавина од сите овие стилови. Со своите декоративни огради, модернистички детали и хармонија помеѓу минатото и сегашноста, тие не се само архитектонски елементи – тие се очите на градот. Од нив се гледа животот на улицата, се чувствува пулсот на градот и се доживува духот на Битола.




Особено во деновите на фестивалот „Манаки“ кој штотуку заврши, кога улицата живее со филм, музика и посетители, балконите изгледаат како да оживуваат. Стануваат сцена за приватни моменти, инспирација за минувачите и тивок сведок на историјата. Балконите на Широк Сокак се мост помеѓу минатото и сегашноста, прозорци кон душата на градот.