Skip to content
Тенките раце на Мохамед изгледаат практично како скелет. Тој има еден комбинезон на кој пишува „насмеано момче“, што е, благо речено, сурова шега на судбината.
Мохамед го поминува поголемиот дел од денот плачејќи од глад.
Понекогаш си ги гризе прстите од очај. Мохамед е само едно од многуте деца во Газа кои се во опасност од глад. Во 21 век, во јули 2025 година, цела енклава од околу два милиони луѓе умира од глад. Нивното време истекува, а помошта што им е очајно потребна не е достапна.
На седум месеци, Мохамед тежи едвај четири килограми и ова е втор пат да биде примен на лекување. Лицето му е ослабено, екстремитетите му се голи коски покриени со вреќаста кожа, а ребрата му болно штрчат од градите.
Илјадници луѓе се изложени на ризик од глад
„Мојот најголем страв сега е дека ќе го изгубам внукот поради неухранетост. Неговите браќа и сестри исто така страдаат од силен глад. Некои денови тие си легнуваат без ниту еден залак“, изјави за „Гардијан“ бабата на Мохамед, Фаиза Абдул Рахман, која и самата постојано има вртоглавица од недостаток на храна.
Ден претходно, единственото нешто што го има изедено е парче пита леб, кое чинеше 15 шекели (околу 200 денари).
Мохамед е роден здрав, но неговата мајка била премногу неухранета за да произведува млеко, а семејството оттогаш можело да добие само две конзерви бебешка храна.
Одделот во болницата „Пријатели на пациентите“ е полн со други деца. Во градот Газа останаа само два функционални педијатриски тима, а до 200 деца секојдневно пријавуваат дека бараат третман.
Д-р Мусаб Фарвана ги поминува деновите обидувајќи се, честопати безуспешно, да им го спаси животот. Потоа се враќа дома за да ги сподели оброците што се премногу мали со своите гладни синови и ќерки.
Целото семејство брзо губи тежина, бидејќи неговата плата е речиси безвредна, а тој не сака да ризикува да влезе во смртоносна трка за храна што ја дистрибуира Хуманитарната фондација Газа, откако друг лекар, д-р Рамзи Хаџаи, почина обидувајќи се да добие храна на едно место.
„Никогаш не сме биле толку гладни“
Газа никогаш не била погладна, и покрај неколкуте предупредувања за глад за време на речиси двегодишната војна. За само три дена оваа недела, официјалните лица регистрираа 43 смртни случаи од глад. Пред тоа, имаше вкупно 68.
Фаиза Абдул Рахман, која живееше во градот Газа во текот на целата војна, рече дека дури и за време на најинтензивните контроли на храната што влегуваше во северна Газа, не беше толку лошо.
„Се соочивме со глад и претходно, но никогаш како овој. Ова е најтешката фаза низ која некогаш сме поминале“, рече тој.
Сведоштвата од локалните жители и лекари, како и податоците од израелската влада, Хуманитарната фондација Газа и ОН и хуманитарните организации, покажуваат дека храната исчезнува.
Ова исто така значи дека брашното се продава по цена 30 пати повисока од пазарната цена.
Дури ни парите или влијателните работодавци повеќе не можат да ги заштитат Палестинците.
„Хуманитарните организации се сведоци како нивните колеги и партнери умираат пред нивни очи“, предупредија повеќе од 100 хуманитарни групи кои работат во Газа, вклучувајќи ги Лекари без граници и „Спасете ги децата“ во заедничка изјава оваа недела.
Синдикатот на новинари на АФП во понеделник соопшти дека за прв пат во историјата на новинската агенција ризикува да изгуби колега од глад. Во среда, шефот на Светската здравствена организација, Тедрос Аданом Гебрејесус, рече дека „голем дел“ од населението на Газа гладува.
Израел со месеци ги блокира испораките на храна
„Не знам како би го нарекле поинаку освен масовно гладување, а тоа беше предизвикано од човечка акција“, рече тој.
Со месеци, Израел ги блокираше испораките на храна. Вкупните количини испратени во Газа од почетокот на март се значително помали од оброците потребни за двата милиони жители, а Палестинците веќе се ослабени од последиците од продолжениот недостиг на храна, раселувањето и бомбардирањето.
„Децата тука страдаат од глад речиси две години. Дури и ако некои денови се чувствувале сити, не станува збор само за ситост, туку за добивање на хранливи материи што му се потребни на телото. И тие се целосно отсутни“, рече педијатарот Фарвана.
Тие години на неухранетост ги прават поранливи на други болести, а нивниот низок имунитет е влошен од сериозниот недостиг на основни медицински материјали, чиј влез е исто така блокиран од Израел.
Лекари на работ на силата: „Овие случаи ме прогонуваат“
„Често се чувствувам скршено затоа што има нешто толку едноставно што му е потребно на едно дете за да преживее, а ние не можеме да го обезбедиме“, рече тој.
Три тешко неухранети пациенти починаа оваа недела на интензивна нега, едно од нив девојче кое веројатно ќе преживееше доколку лекарите можеа да ѝ дадат интравенски калиум, што сега е невозможно да се добие во Газа.
„Се обидовме да ѝ дадеме орални алтернативи, но поради нејзината неухранетост и компликациите што следеа, таа имаше лоша апсорпција. Овие случаи ме прогонуваат, никогаш не ми излегуваат од умот. Ова дете можеше да се врати кај своето семејство и да живее нормален живот. Но, бидејќи едно едноставно нешто не беше достапно, таа не преживеа“ вели очајниот доктор.
Израел воведе целосна опсада на Газа од 2 март. Кога премиерот на земјата Бенјамин Нетанјаху ја укина на 19 мај, тој тврдеше дека владата дејствува за да спречи „криза со глад“ затоа што некои од неговите најверни сојузници му рекле дека нема да толерираат слики од глад.
Всушност, израелската влада едноставно го смени курсот за да ја продолжи кризата со гладот, дозволувајќи само минимални количини помош, па враќањето на Газа во глад напредуваше малку побавно.
Израелската влада објави планови за канализирање на целата помош преку тајна организација поддржана од САД, која управува со четири милитаризирани дистрибутивни точки.
Стотици луѓе се убиени обидувајќи се да добијат храна во она што Палестинците го опишуваат како „стапици на смртта“, кои дистрибуираа залихи што задоволуваат само дел од потребите на Газа.
