Skip to content
Британската трип-хоп група Massive Attack го најави повлекувањето на својот каталог од Spotify и побара од издавачот UMG нивната музика да се блокира на сите стриминг-платформи во Израел. Одлуката доаѓа како протест против инвестицијата од 600 милиони евра на основачот на Spotify, Даниел Ек, преку Prima Materia во германската одбранбена компанија Helsing, која развива системи со вештачка интелигенција и беспилотни платформи за воени цели.
Во своето соопштение, бендот ја поврза одлуката со етичката дилема дека парите на обожавателите и креациите на артистите индиректно можат да поддржуваат „летални, дистописки технологии“. Тие најавија целосен бојкот на Spotify на глобално ниво, паралелно приклучувајќи се на иницијативата „No Music For Genocide“, која повикува уметници и носители на права да ја оневозможат достапноста на нивната музика во Израел.
„No Music For Genocide“ веќе собра поддршка од повеќе од 400 артисти и издавачки куќи – меѓу нив Fontaines D.C., Japanese Breakfast, Rina Sawayama, Kneecap, Amyl & The Sniffers, King Krule и други – со образложение дека културниот бојкот е дел од поширока глобална кампања против „геноцидот во Газа“ и „апартхејдот“ во Израел. Извештаите на музичките медиуми и објавите на коалицијата ја потврдуваат насоката на движењето и целта за гео-блокирање на стримингот.
Хронологијата на финансиската позадина е јасна: Prima Materia, кооснована од Ек, го предводеше финансирањето од 600 милиони евра за Helsing ова лето; Ек е и претседавач на бордот на компанијата, што дополнително ја врзува корпоративната репутација на Spotify со одбранбена технологија. Иако Spotify нагласува дека е одделна компанија од Helsing и дека технологиите се „одбранбени“, протестите на бендови како Massive Attack ја отворија пошироката јавна расправа за границата меѓу технолошко лидерство и етичка одговорност во културната индустрија.
За Massive Attack, ова не е изолиран истап. Групата веќе формираше поширок артистички сојуз за поддршка на музичари што зборуваат за Газа и се соочуваат со притисоци, повикувајќи на преиспитување на улогата на музичката индустрија во нормализирањето на конфликтот и во можните врски со воената технологија.
Дали бојкотот ќе се прошири на уште поголем број изведувачи и дали издавачките куќи ќе дозволат регионално блокирање на каталози во Израел останува практично прашање за индустријата. Но сигналот е јасен: уметниците ја користат економската моќ и видливоста на стриминг-платформите за да наметнат етичка дебата што одамна тлее зад кулисите на дигиталниот музички бизнис.